tag:blogger.com,1999:blog-45093134382568449772024-03-06T00:14:48.360-08:00kwentong babaedahil babae po ako...may kadramahan...may kaartehan...at may kababawan...IN SHORT...E-M-O-T-E-R-AUnknownnoreply@blogger.comBlogger40125tag:blogger.com,1999:blog-4509313438256844977.post-81776874043052618322018-04-12T21:09:00.001-07:002018-04-12T21:13:12.653-07:00Nasaan nga ba si Mr. Right?Kumusta naman sa aking mga followers? Meron pala ako nun. Grabeh ngaun ko lang nalaman. Kasi naman ang tagal ko din nawala sa blogsperyo at ako ay muling nagbabalik. Nakakataba ng puso isipin na meron pa din pa lang sumusubaybay sa aking mga walang kwentang sinusulat. Basta salamat sa lahat. Salamat sa pagmamahal at sa mga hindi nakakalimot kay emotera. T<br />
<br />
Naku mga momshie for sure madami ang nag google ng tanong na yan. Lalo na yung mga ka edad ko na pinanganak during 80's at Pinpressure at pinapamigay na ng kanilang pamilya para lang makapag asawa na. Hahaha<br />
<br />
Wag kayong mag alala mga friends tuloy ang laban. Ang isang sundalo ng pag ibig kahit ilang beses man na mas masaktan lalaban, susugod at magmamahal pa din. Sa edad kong trenta y uno, oo ilang beses na nagyari yan. Una sa crush ko nung elementary, nagka girlfriend sya nun ayun ngaun bakla pala. Wala akong galit sa mga bakla, mahal ko sila dahil madami akong kaibigan na bakla. Grade 4 ako nun eh ang sakit mga teh. Naging man hater ako after. Titibo tibo na lang ganun.<br />
<br />
Nung high school naman mga crush ng bayan ang gusto ko kaya heart broken din ang naging labas ko. Eh kasi hindi naman ako maganda so ayun sympre ang mga naging girlfriend nila eh yung mga sikat, matatangkad at magaganda. Eh sympre akala ko ang forever ko eh high school sweetheart ko kagaya ng nanay at tatay ko. Hindi pala. So sabi ko naku, for sure during college ako andun si Mr. Right.<br />
<br />
Sa Maynila ako nun nag college so, I said to myself "more chances of winning" eh kasi hindi pa naman ako nagkaka boyfriend kaya sabi ko yun na yun. That is my chance. Madami dami din naman akong naging crush, una yung classmate ko nung 1st year college ako, sweet pa sya talaga, naisip ko na ang future ko with him. Like paano kami kung mag asawa na kami, ilan magiging anak namin. Oh di ba planado ko na eh. Kaso hindi naman pala ako gusto. Just an info, after few years kong grumaduate at nag trabaho nakilala ko ko yung kapatid nya. Akala ko baka tadhana na ang naglalapit sa amin. Yun pala hindi na ako maaalala ng walang hiya. Ang sakit!!!<br />
<br />
Balik ulit tayo sa college, so ayun madami akong naging crush, masa madali lang din talaga magpalit ng crush eh. Naging crush ko naman ay basketball player ng FEU. Eto yung mga panahon nila Arwind Santos pero ndi sya yung crush ko. Nood nood pa kami ng practice nila sa FEU gym. Pero sympre pra kaya akong elementary nung college at madaming model look a like sa FEU so kaya sympre wala din yun.<br />
<br />
Ilang tao din ang naging malapit sa puso ko lalo na at nakakatabi ko sila sa klase everyday. Kaso kasi madalas friend zone lng kami. Ang saya ko kasi kasama eh kaya aliw na aliw sila pero friend zone lng. Takot din kasi akong magtapat ng feelings kasi nga sayang ang friendship. Ayoko nga magaya kay JoLina at Marvin. Tapos magbibitaw ako ng linya na <i>"<span style="background-color: white; color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: 14px; text-align: justify;">And I’m so stupid for making the biggest mistake of falling in love with my best friend …"</span></i><br />
<i><span style="background-color: white; color: #222222; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: 14px; text-align: justify;"><br /></span></i>
<br />
<div style="text-align: start;">
Hay naku, Ate Charo ang haba na nitong post ko, pang maaalala mo na kaya. Saka ko na ikwekwento ang ibang mga lalaki na dumaan sa buhay ko. Dahil gagawa ako ng classisfications nila. </div>
<div style="text-align: start;">
<br /></div>
<div style="text-align: start;">
To make the story short. May nakilala ako sa trabaho after being single for many years. Responsable, matalino, mabait, sweet, madasalin pero hindi guapo. Sa akin wala ang pisikal na anyo. Ang mahalaga ay ang ang kalooban. Pinagdasal ko sya, as in everyday. Sabi ko pa, " Lord, please ibigay nyo na sya sa akin, sya na yun eh, Please, please please!! Umaga at gabi as in pinagdasal ko. Sabi ko pa "Lord balato nyo na ito sa akin, ang tagal kong nag hintay eh, ang tagal kong nagpaka single. He is my Greatest Love. Ang sarap pala nun, Finally!!!!!!</div>
<div style="text-align: start;">
<br /></div>
<div style="text-align: start;">
Wait..</div>
<div style="text-align: start;">
<br /></div>
<div style="text-align: start;">
<br /></div>
<div style="text-align: start;">
<br /></div>
<div style="text-align: start;">
<br /></div>
<div style="text-align: start;">
<br /></div>
<div style="text-align: start;">
<br /></div>
<div style="text-align: start;">
<br /></div>
<div style="text-align: start;">
<br /></div>
<div style="text-align: start;">
Oooooops...</div>
<div style="text-align: start;">
<br /></div>
<div style="text-align: start;">
<br /></div>
<div style="text-align: start;">
<br /></div>
<div style="text-align: start;">
<br /></div>
<div style="text-align: start;">
<br /></div>
<div style="text-align: start;">
<br /></div>
<div style="text-align: start;">
Hindi pa pala sya si Mr. Right. Hindi pala. Iniwan nya ako. Walang ha o ho. Basta hindi na lang sya nag text at tumawag. Nagkikita kami sa office pero iniiwasan nya ako. Nagtanong ako sa mga malalapit sa kanya, sa mga padrino nya para maging kami pero wala. Sinaktan nya ako ng sobra. Wasak na wasak ang puso ni Nasty Mack. Iyon na ang naging hudyat na umalis ng bansa. Ang sakit eh. Dun ko na feel na para akong Zombie. Tumitibok ang puso ko pero lutang na lutang ako. Nagpapasalamat na lang ako sa pamilya ko at mga kaibigan ko na patuloy na pinalalakas yung loob ko. I gave him chances to make things work. Hindi sya nambabae or whatever. Naduwag sya. Natakot sya na ipaglaban ako. Siguro nga talaga, sabi ni Lord, wag mong ipilit ang hindi sakto syo. Wag mong ipilit ang hindi ko binibigay for you kasi may nakalaan for you. May nakalaan na swak na swak syo. </div>
<div style="text-align: start;">
<br /></div>
<div style="text-align: start;">
November 27,2016 </div>
<div style="text-align: start;">
I got married. Sa isang taong hindi ko inakala. Sa taong sa umpisa pa lang eh sabi ko panandalian lang ito. Laru laro habang wala pa yung Mr. Right ko. Sa taong puro ekis sa checklist ko. </div>
<div style="text-align: start;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-TABGCa4326R3P5Wi3i87jN8DVjw2XV7rYkZBgxeKlPx0C_USdK3Nzfmbn7_FjnU6APa-uO84r5w9d4X9rkKkmK4-3SURrN7KFtNptHGKglXTleVJeIE_Zg1X59S-wX_9Gg_kd8IDGU2q/s1600/_MG_1093.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="427" data-original-width="640" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-TABGCa4326R3P5Wi3i87jN8DVjw2XV7rYkZBgxeKlPx0C_USdK3Nzfmbn7_FjnU6APa-uO84r5w9d4X9rkKkmK4-3SURrN7KFtNptHGKglXTleVJeIE_Zg1X59S-wX_9Gg_kd8IDGU2q/s320/_MG_1093.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: start;">
Minsan, hanap tyo ng hanap sa Mr. Right. May mga expectations tayo na gusto natin sa taong mamahalin natin. May mga ideals and qualifications. Pero hindi natin alam na meron pala talagang nakalaan para sayo. Hindi man sya yung nasa checklist mo. Hindi ka naman nya susukuan. At kahit ilang dasal na ang gawin mo na alisin sya sa buhay mo, gagawa at gagawa pa din talaga si God ng paraan para pag lapitin kayo. </div>
<div style="text-align: start;">
<br /></div>
<div style="text-align: start;">
Saan ko nga ba nakita ang aking Mr. Imperfect Right ko. Ito ay isang dating app na pwede lng sya sa mga taong nasa Autsralia. Doon kami nag simula. Nagkita sa Starbucks amd the rest is history. Nagtatanong yung iba ano nga ba ang sikreto? Siguro para sa akin, kailangan mong imulat ang mata mo. Minsan pinipilit natin ang mga bagay bagay na hindi naman para sa atin. Darating ang para syo, kailangan lang makinig ka kay God kasi sa right time nya ibibigay eh. At kung wala pa, find love somewhere else, like your family, your friends, your travels. Iba iba naman kasi yan ng tadhana. Iba iba tayo ng purpose sa mundo. Sa akin ito siguro. </div>
<div style="text-align: start;">
<br /></div>
<div style="text-align: start;">
PS: 3 manghuhula sa pinas sa iba't ibang lugar ang nagsabi sa akin na ibang lahi ang mapapangasawa ko. Pilit kong iniwasan para i prove na ang hula ay hula lamang. pero dun pa din talaga bumagsak. </div>
Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4509313438256844977.post-65971074979221309742013-05-14T22:07:00.001-07:002013-05-14T22:07:28.647-07:00Buhay MelbourneIsang taon na din nakakaran buhat ng manirahan ako dito sa Melbourne, Victoria, Australia. At sa loob ng panahon na ito, madami akong natutunan, kwentong napakinggan at mga puting nasilayan. Cliche man na masasabi pero hindi naman talaga ganun kadali na manirahan sa ibang bansa. Lungkot, lamig at lumbay ang araw araw mong makakalaban. At sa sobrang boring ng aking pakiramdam, binisita ko ulit itong aking santuaryo. At sa aking mga taga subaybay at taga basa eto ako, buamabalik upang ibahagi na alam ko, mga bagay na nakakatawa kung iisipin pero mahalaga sa buhay mo kung pupunta ka dito. <br />
<br />
<ul>
<li>Ang weather sa Melbourne ay traydor, araw araw pagkagising ko sa umaga weather agad ang una kong titingnan. Bakit? kasi kahit na umalis ka ng bahay mo na tirik ang araw lalamig at lalamig din talaga sa hapon kaya ang jacket or cardigan, dapat lagi mo dala. </li>
<li>Hindi "fries" ang tawag sa piniritong patatas "chips" ang tawag dun. Oo, ang chips ay yung mga produkto ng Jack and Jill pro dito yun yung kasama sa Mcdo Meal o Sa KFC Meal.</li>
<li>Ang tissue at wipes ay karaniwang flushable so kahit saang toilet ka pumunta wag kang magugulat kung walang basurahan para sa tissue dahil pwede mo naman i-flush yan.</li>
<li>Hindi sila magaling sa spelling. Kung anung bigkas syang baybay, kaya wag mong pagtawanan ang mga puti kasi ganun talaga sila. Hindi nila ginagamit ang "Z" sa mga salitang ORGANISATION, ANALYSE, REALISE etc. Hindi ka wrong spelling kung "S" ang gagamitin mo. </li>
<li>LATER. Sa atin ang meaning nyan ay mamaya. Dito hindi ganun. Parang meaning nung eh sa susunod o pag sinabing 'See you later' parang goodbye yun. Kaya wag maguluhan kasi iba yung gamit nila sa salitang yun. </li>
<li>Pag sinabi nila na HOLIDAY hindi ibig sabihin na Rizal Day or Araw ng kagitingan o Labour Day. Sa kanila ang meaning nun eh VACATION. Summer Holiday, Christmas Holiday or School Holiday. </li>
<li>Ang pabati nila sa yo pag nagkita kayo ay "Hey Mate!" "How are you doing?" kahit na wala sila sa mood sasabhin nila yan syo for the sake na binati ka nila. "Mate" ang tawag nila sa mga friends.</li>
</ul>
Madami pang mga bagay na matatawa kang malaman about sa Australia at Melbourne nawaglit na sa isip ko yung iba pero pag suamagi sila sa isip ko ibabhagi ko sa nyo. Medyo matagal na din akong hindi nagsusulat at nawala na pagiging matalinhaga ng aking mga salita. So, See you later mate!!!!Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4509313438256844977.post-83680044482671544882012-09-09T04:26:00.004-07:002012-09-09T19:37:10.160-07:00ONE MORE CHANCE<blockquote class="tr_bq">
<b><i>"kasi nasasaktan ako kahit hindi nman ako dapat nasasaktan... sana kaya kong tiisin ang sakit na nararamdaman ko...sana kaya kong sabihin na masaya ko para syo, para s inyo...sana kaya ko... pero hindi eh...kasi umaasa pa din ako na sabihin mo... SANA AKO PA RIN... SANA AKO NA LANG."</i></b><br />
<blockquote>
<b><i>-BASHA</i></b></blockquote>
</blockquote>
<b><i><br /></i></b>
<br />
<blockquote class="tr_bq">
<blockquote class="tr_bq">
</blockquote>
</blockquote>
<blockquote class="tr_bq">
<b><i>"diba ikaw pa nag sabi sakin na baka kaya tayo iniiwan ng mga taong mahal natin kasi baka merong bagong darating na mas-OK na mas mamahalain tayo. Yung taong hindi tayo sasaktan at paaasahin yung nag-iisang tao na mag tatama ng mali sa buhay natin yung lahat ng mali sa buhay mo."</i></b></blockquote>
<blockquote class="tr_bq">
<b><i>-POPOY</i></b></blockquote>
<div>
<div>
<br />
<br />
<br />
Sino nga ba ang ang hindi makakaalala sa mga linyang yan sa pelikulang 'One more chance' nila John Lloyd at Bea. At ilan nga ba sa atin ang ilang daang beses na napanood yan at hindi pa din nagsasawa panoorin online o kahit na sa cinema one. Bakit nga ba? dahil aminin man natin o hindi, nakakarelate tayo eh. Minsan sa buhay natin nagmahal tayo at umasa o nagbigay ng second chance sa isang tao. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
Hindi ko ikakaila sa lahat na ako ay isa sa mga tao na naniniwala sa second chance. Siguro karamihan naman sa mga babae ganun. Kunwari naka move on na pero deep inside umaasa pa din na magkakabalikan sila ng ex nya <i>(Yun lang naman eh kung walang third party na involved sa side ng babae)</i>. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
Mahirap para sa isang babae ang maka move on sa isang relasyon lalo na kung lalake ang may kasalanan. Pero anu ba magagawa ng mga babae? Iba iba, gaya ng mag pa make over, makipag date sa ibang lalaki, uminom araw araw, sagutin ang dating manliligaw na hindi mo type, mag stalk sa facebook page ng ex at laitin ang new gf nya, erase ang number ni ex kahit na kabisado naman o magbakasyon at magparty para may maipost sa instagram. Ilan lang yan sa mga ways ng babae para maka move on.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Pero.....</div>
</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<div>
Paano kung bumalik si ex?????</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
Loka lokahan days ulet...Isang sorry makikipagbalikan dahil mahal pa din yung isa at hindi pa nakaka move on... </div>
<div>
<br /></div>
<div>
Sabay tugtog ng kanta ni James Ingram</div>
</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<blockquote class="tr_bq">
<br /></blockquote>
<blockquote class="tr_bq">
<b><i>Just once...</i></b></blockquote>
<blockquote class="tr_bq">
<b><i>Can't we figure out what we keep doin' wrong</i></b></blockquote>
<blockquote class="tr_bq">
<b><i>Why we never last for very long</i></b></blockquote>
<blockquote class="tr_bq">
<b><i>What are we doin' wrong</i></b></blockquote>
<blockquote class="tr_bq">
<b><i>Just once...</i></b></blockquote>
<blockquote class="tr_bq">
<b><i>Can't we find a way to finally make it right</i></b></blockquote>
<blockquote class="tr_bq">
<b><i>To make the magic last for more than just one night</i></b></blockquote>
<blockquote class="tr_bq">
<b><i>If we could just get to it</i></b></blockquote>
<blockquote class="tr_bq">
<b><i>I know we could break through it</i></b></blockquote>
<br />
<br />
<br />
Second chance, meaning pag pumalpak sa una ok lang para matuto ka at i-apply ang mga natutunan mo sa unang beses. Parang sa exams, meron re take o sa isang subject na meron remedial class. Gagawin mo ang lahat para mag work out ang lahat. Kung ano hindi mo nagawa noon iaapply mo. Kung anu yung mga nagawa mong mali hindi mo na uulitin. Sabi nila unfair ito dahil, pano nga naman daw pagbubutuhin ng isang tao ang chance nya kung alam naman nya na pwedeng take two na parang eksena sa isang pelikula.<br />
<br />
Worth it nga ba na ibigay ito sa isang tao? o nagsasayang lang kayo ng oras pareho? Sa akin, sulit ang lahat. lalo na kung parehas pa din kayo ng nararamdaman. Kung sa paghihiwalay nyo na realize mo na sya pa din ang pinapangarap mo. ang taong naiisip mong pakakasalan at makakasama habang buhay. Ang tamis!! Ang tamis tamis!<br />
<br />
Sa second chance, marerealize nyo na kung san nga ba patungo ang relasyon nyo. Dalawa lang naman kasi ang katapusan nyan, ikasal kayo o maghiwalay. Ang mahalaga ginawa mo ang lahat para ipaglaban ang nararamdaman mo para hindi ka mabubuhay na madaming 'what if's at 'if only's.wala ka sinayang na pagkakataon. Kung anu man ang nangyari after nun. Alam mo sa sarili mo na madami kang natutunan, mga bagay na magpapatibay sa'yo bilang tao at alam mong nagmahal ka ng totoo. Sa susunod na relasyon buong buo ka dahil nakilala mo ang sarili mo at ang kapasidad mo sa pagmamahal. Na kahit na makita mo siyang may kasama ng iba, masasabi mo sa sarili mo na wala kang regrets. Parang pares ng sapatos, kahit na isang bote ng rugby ang ilagay mo o kahit makasampung repair na yan sa mr.quickie, wala na talaga, kailangan mo ng itapon at palitan dahil pag dating ng tag ulan bibigay at bibigay din. Kailan mo ng bago, yung sapatos na komportable ka umaraw man o bumaha.<br />
<br />
<div>
<br /></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-4509313438256844977.post-68135650273515047322012-01-08T21:40:00.000-08:002012-01-08T22:45:53.671-08:00Isang linggong pag-ibigIlang buwan ang inantay ko para mag commit ulet. Sabi ko nun mag antay ako sa taong mahal ko at siguraduhin magiging masaya ako. <div><br /></div><div>Hindi ko inaasahan na darating pala sya. Isang taong hindi naman yung tipo ko.<br /><br />Nagumpisa ang lhat sa biruan. Akala ko nun biro at sumakay naman ako. Pero unti unti ko din narealized na naku, patay!!! Ako din pala ang mag fall. Iniwasan ko yung feelings. Pero panu naman?? lagi ko sya nakkikita at nakakasama. </div><div><br /></div><div>Natatakot kasi ko masaktan ulet. Naisip ko din, anu nga ba kailangan kong ikatakot kung andyan sya, kung handa din sya sumugal? Seryoso naman daw sya. Matindi ang pagiisip na ginawa ko. Lumipas ang araw at lumabas nga kami. Isa lang naman ang naging tanong ko sa sarili ko. Paulit ulit kong tinanong kung masaya nga ba ko? Hindi ako magpapakaipokrita, dahil alam ko masaya ko nung kasama ko sya. Hindi ko man sya direktang sinagot ng oo, pero deep inside iyon na ang sagot ko. Ang pag change ko ng status sa <a href="http://www.facebook.com/shamainereyes"><b><i><span>facebook</span></i></b></a> (<i><span>na first time kong ginawa</span></i>) is sign na seryoso ako. Sya din ang kauna unahang lalaki na inivite ko na pumunta sa bahay para ma meet ang family ko. Pero kagaya ng ibang mga relasyon darating ang pagsubok. Pasubok na pareho nyo dapat harapin. Aaminin ko duwag ako, at umaasa ako na magiging matapang sya para sa relasyon namin. Gumawa ako ng paraan para man lang magkausap kami ng maayos pero walang nangyari. Bigo ako. Ilang araw syang hindi nagparamdam at dun na ko nagising. Madami na kasi nagsabi na parang mali eh, mabilis ang mga naging pangyayari. Sabi ko naman sa sarili ko bakit pa patatagalin kung pareho naman namin gusto. Matatanda na kami at sayang naman ang oras, pero sabi nila naiba ako. Umeffort, na minsanan ko lng ginagawa. Sinuyo ko sya, pero sabi nila Dapat ako yung sinusuyo. Nag antay at nagbigay ako ng chance pero wala pa din. Dun na ko bumigay. Mahigit isang linggo lang, natapos ang lahat. Wala man lang akong narinig sa kanya, ni HA ni HO, wala. Akala ko pa nman pipigilan nya ko at sabay namin haharapin ang lahat. Madami tlga namamatay sa maling akala.<br /><br />Naiwan akong clueless. Sa lahat ng nagtatanong kung anu nangyari, hindi ko din sila masagot kung anu nga bang dahilan, kasi kahit ako hindi ko rin alam kung bakit nga ba nawala.<br /><br /><br /><blockquote></blockquote><blockquote></blockquote><blockquote></blockquote><br /><blockquote></blockquote><blockquote><b>O kay bilis ng iyong pagdating, pag alis mo'y sadyang kay bilis din....</b></blockquote><blockquote><b><i><br /></i></b></blockquote><blockquote><b><i><br /></i></b></blockquote><blockquote><b><i>-IMELDA PAPIN</i></b></blockquote><br /><br /><blockquote></blockquote>Nagsawa sa akin, nairita, narealized nya na di n nya ko mahal, may iba pa lang nagpapatibok ng puso nya, may nagpadala sa kanya ng death threat o umandar toyo nya dahil andro pause na sya. Kung anu man dahilan sana sinabi nya. Sabi nga ni Eugene Domingo sa Enteng ng Ina mo <span><i>" hindi ako nainform!!!"</i></span><br /><br />Isa lang naman gusto ko. Ang paliwanag sa nangyari. Ang tunay ng dahilan ng aming isang linggong pagibig. <span><i><b><span>C</span><span>L</span>O<span>S</span>U<span>R</span>E</b></i></span>, ang gusto ng karamihan na mangyari sa bawat natatapos na relasyon.<br /><br />Ah oo nga pla gusto ko din malaman kung naging masaya ba sya??? dahil kung ako ang tatanungin, <b>OO</b> ang sagot ko. Kahit na super <b><span>sad</span></b> ako after the relationship.</div>Unknownnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4509313438256844977.post-24469864524871521692011-05-02T19:22:00.000-07:002011-05-02T21:03:36.908-07:00matandang dalaga na ba ako?<div style="text-align: center;"><i><b><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 23px; "></span></span></b></i></div><blockquote><div style="text-align: center;"><i><b><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 23px; "><blockquote></blockquote><blockquote></blockquote><blockquote></blockquote><blockquote></blockquote><blockquote></blockquote><div style="text-align: left;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, serif; font-size: 16px; font-style: normal; font-weight: normal; line-height: normal; "><i><b><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 14px; line-height: 23px; "></span></span></b></i></span></div></span></span></b></i></div></blockquote><blockquote><div style="text-align: center;"><i><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; "><div style="text-align: left; "><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, serif; font-style: normal; line-height: normal; "><i><span><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; "><b>laging bigo</b></span></span></span></i></span></div></span></span></i></div><i><span class="Apple-style-span"><b><div style="text-align: left;"><span class="Apple-style-span" style="font-style: normal; "><i><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; ">laging sawi sa pag-ibig</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; "> </span></i></span></div><div style="text-align: left;"><span class="Apple-style-span" style="font-style: normal; "><i><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; ">minamalas, oh kay sakit</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; "> </span></i></span></div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; "><div style="text-align: left;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, serif; font-style: normal; line-height: normal; "><i><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; ">may balat nga ba ako sa pwet?</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; "> </span></i></span></div></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; "><div style="text-align: left;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, serif; font-style: normal; line-height: normal; "><i><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; ">mabuti pa ang tindera sa aming kanto</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; "> </span></i></span></div></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; "><div style="text-align: left;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, serif; font-style: normal; line-height: normal; "><i><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; ">nakakainggit </span></i></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, serif; font-style: normal; line-height: normal; "><i><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; "><div style="text-align: left; display: inline !important; "><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, serif; font-style: normal; line-height: normal; "><i><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; ">tl..</span></i></span></div></span></span></i></span></div></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; "><div style="text-align: left;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, serif; font-style: normal; line-height: normal; "><i><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; ">ang sweet nila ng kanyang nobyo</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; "> </span></i></span></div></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; "><div style="text-align: left;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, serif; font-style: normal; line-height: normal; "><i><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; ">gusto ko lang maranasang umibig</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; "> </span></i></span></div></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; "><div style="text-align: left;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, serif; line-height: normal; "><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; ">tamaan ni kupido</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; "> </span></span></div></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; "><div style="text-align: left;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, serif; line-height: normal; "><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; ">gusto ko lang maranasan ang langit</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; "> </span></span></div></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; "><div style="text-align: left;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, serif; line-height: normal; "><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; ">tumibok muli ang puso ko</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; "> </span></span></div></span></b></span></i><div style="text-align: left;"><i><span class="Apple-style-span"><b><br /></b></span></i></div><span class="Apple-style-span"><span class="Apple-style-span" style="font-style: italic; "><b><span class="Apple-style-span"><div style="text-align: left;"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 23px; "><br /></span></div></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; "><div style="text-align: left;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, serif; line-height: normal; "><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; ">Tumatakbo ang oras naiiwan na ako</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; "> </span></span></div></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; "><div style="text-align: left;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, serif; line-height: normal; "><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; ">ng panahon</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; "> </span></span></div></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; "><div style="text-align: left;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, serif; line-height: normal; "><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; ">Di na nagbago bawat araw</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; "> </span></span></div></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; "><div style="text-align: left;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, serif; line-height: normal; "><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; ">pare-pareho</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; "> </span></span></div></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; "><div style="text-align: left;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, serif; line-height: normal; "><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; ">parang kahapon</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; "> </span></span></div></span></b></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; "><div style="text-align: left; font-style: italic; "><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, serif; line-height: normal; "><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; "><b>tumakabo ang oras</b></span><span class="Apple-style-span" style="font-weight: bold; color: rgb(204, 51, 204); font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; "> </span></span></div><div style="text-align: left;font-style: italic; font-weight: bold; "><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, serif; line-height: normal; "><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; ">-MOJOFLY</span></span></div><div style="font-style: italic; font-weight: bold; text-align: left; "></div></span><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; "><div style="font-style: italic; font-weight: bold; text-align: left; "></div></span></span></blockquote><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; "><div style="font-style: italic; font-weight: bold; text-align: left; "><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, serif; line-height: normal; "><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, sans-serif; line-height: 23px; "><br /></span></span></div><div style="text-align: left; "><span class="Apple-style-span">'Yan ang kanta na sinabi sa kin ng tita ko na bagay sa akin. Hanggang ngayon kasi wala akong pinapakilala na jowa sa kanila. Tumantanda na daw ako at kailangan ko ng humanap ng makakasama sa aking pagtanda. Ang mga kamag anak namin ang laging tanong <span class="Apple-style-span" style="font-style: italic; ">"Ikaw kailan ka papakasal? Asan ang boyfriend mo?" </span><span class="Apple-style-span">Halos karamihan din sa mga kaibigan ko na nasa FB eh ikakasal na or meron ng pamilya. </span></span></div><div style="text-align: left; "><span class="Apple-style-span"><i><span class="Apple-style-span"><br /></span></i></span></div><div style="text-align: left; "><span class="Apple-style-span"><i><span class="Apple-style-span"></span></i>Actually, para sa akin hindi naman ako nagagahol or nagmamadali. 24 years old pa lang naman ako at hindi pa ko maicconsider na old maid or matandang dalaga. Masaya pa ako sa pagiging single at hindi pa ako handa na humarap sa pang habang buhay na relasyon. Alam kong darating din ako sa ganung parte ng buhay pero hindi pa ngayon. Marami pa akong mga pangarap na gustong maabot at alam kong hindi ko yun mararating kung magkakaroon na ako ng sariling pamily</span><span class="Apple-style-span">a. </span></div><div style="text-align: left; "><span class="Apple-style-span"><br /></span></div><div style="text-align: left; "><span class="Apple-style-span">Bakit nga ba hanggang ngayon eh kahit jowa wala ako? Choosy ba ako or hindi lang ako lapitin ng mga boylets? Hindi ko alam ang sagot dyan. Meron naman mga nanliligaw pero hindi ko lang talaga nakikita ang sarili ko kasama sila. Kung tutuusin okay naman sila, may mga trabaho, okay ang pamilya at masayang kausap pero hindi ko maintindihan ang sarili ko kung bakit ayaw ko maging committed. Alam kong hindi lang ako ang babae na nakakaramdam ng ganito. Ilan din sa mga kaibigang kong babae ang single at ganito ang sitwasyon. </span></div><div style="text-align: left; "><span class="Apple-style-span"><br /></span></div><div style="text-align: left; "><span class="Apple-style-span">May kasabihan nga na ' <i><span class="Apple-style-span">as a woman gets wiser it is harder for her to find a man</span></i>'. </span></div><div style="text-align: left; "><span class="Apple-style-span"><br /></span></div><div style="text-align: left; "><span class="Apple-style-span">Meron akong dalawang kwento na ibabahagi. Dalawang kwento na may magkaibang ipinupunto. </span></div><div style="text-align: left; "><span class="Apple-style-span"><br /></span></div><div style="text-align: left; "><span class="Apple-style-span"><b>Unang kwento:</b></span></div><div style="text-align: left; "><span class="Apple-style-span">May isang may ari ng taniman ng bulaklak. Sabi nya sa isang babae pumunta sa hardin at pumitas ng isang bulaklak na sa tingin nya ay pinaka maganda sa lahat ng tanim at walang kapareho sa lahat, ngunit, pag nalampasan nya na ang nasabing bulaklak hindi nya na pwedeng balikan bagkus ay pwede pa din sya pumitas sa mga bulaklak na makikita sa iyong paglalakad. Ginawa nga ng babae ang sinabi nga taniman ng may ari. pumunta sya sa taniman. Sa paglalakad nya may nakita syang magandang bulaklak. Hindi nya pinitas dahil naisip nya na baka may mas maganda pang bulaklak sa gitna ng taniman. Nagpatuloy sya sa paglalakad at may nakita na naman syang napakagandang bulaklak. Ito ang pinaka maganda ang kulay at pinaka katangi tangi pero hindi nya ito pinitas dahil iniisip nya na mas may maganda pa sa mga susunod na tanim. Nagpatuloy sya sa paglalakad at wala na syang nakita katulad ng nakita nya kanina. Napansin nya na malapit na sya sa dulo ng taniman. Pumitas na lang sya ng isa sa mga nakatanim. Maganda din naman ang napili nya pero hindi kagaya ng nadaanan nya kanina na katangi tangi at pinaka best sa lahat ng nakita nya sa taniman. </span></div><div style="text-align: left; "><span class="Apple-style-span"><br /></span></div><div style="text-align: left; "><span class="Apple-style-span"><b>Pangalawang kwento:</b></span></div><div style="text-align: left; "><span class="Apple-style-span">Ito ay isang kwento ng isang prinsesa, bago namatay ang kanyang mga magulang sya ay pinamanahan ng isang singsing. Kabilin bilinan ng kanyang ama na ibibigay lamang nya ang singsing sa karapat dapat na tao na alam ang kahalagahan ng singsing. </span></div><div style="text-align: left; "><span class="Apple-style-span">Dumating sa buhay ng prinsesa ang isang hardinero. Natuwa ang prinsesa sa kanya at inisip nya na sya ang tao na dapat nyang pagbigyan ng singsing. Ibinigay nya ang singsing sa hardinero pero hindi nito alam ang tamang paggamit sa singsing. Ginamit nya ang kanyang pagtabas ng damo sa singsing at nawala lang ito sa porma at inisip na wala ng silbi ang singsing kaya tinapon nya ito sa ilog na malapit sa palasyo. Nagulat ang prinsesa sa ginawa ng hardinero at nagiiyak. Pinabayaan sya ng hardinero at iniwan. Naging malungkot ang prinsesa dahil sa nangyari.</span></div><div style="text-align: left; "><span class="Apple-style-span">Isang araw may dumating na prinsipe. Minahal sya ng prinsipe ngunit wala na ang singsing na dapat ay para dito. Kahit na anong gawin nilang hanap sa ilog alam nilang hindi na nila ito mahahanap. </span></div><div style="text-align: left; "><span class="Apple-style-span"><br /></span></div><div style="text-align: left; "><span class="Apple-style-span">Parehong may point ang kwento ko. Isang nagantay sa tamang tao ngunit huli ng malaman nya na lumampas na pala sa buhay nya ang taong karapat dapat sa kanya. Yung isa naman ay isang taong hindi naintay ang tamang tao at nagmadali. </span></div><div style="text-align: left; "><span class="Apple-style-span"><br /></span></div><div style="text-align: left; "><span class="Apple-style-span">Sa aking mga taga subaybay, kayo na ang bahala mag isip kung ano ba ang tama. Para sa akin dadating ang tamang tao para sa akin. Isang tao na hinintay ko at makakasama ko habang buhay. Makakasundo sa mga bagay bagay at desisyon. Kaya kung asan ka man, MAGPAKITA KA NA PLEASSSSSEEEEE!!!! </span></div></span>Unknownnoreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-4509313438256844977.post-32041429066932849152011-01-09T00:09:00.000-08:002011-01-09T00:51:38.044-08:00taghiyawatIto ang unag post ko sa blog na ito ngaung 2011. Sa lahat ng followers ko, salamat sa patuloy na pasuporta. Medyo busy lang kaya ngaun lang ulet nakabalik. Madami inasikaso sa trabaho, pamilya, kaibigan, love life at pati na din kalusugan.<br /><br />Isa sa mga naging problema ko last 2010 ay ang pimples ko. Actually, normal lang talaga skin na may pimples pero paisa isa lang at usually iyon ay pag magkakaron na ko ng monthly period. Pero last September, ang paisa isa kong pimple eh dumami at hindi ko na mapigilan. Napilitan akong pumunta sa aking dermatologist para naman mawala sya. So what happen is kailangan ko bumisita every two weeks for facial and glycolic peeling tpos drink lactoferrin everyday plus the morning and evening rituals for<span style="font-style: italic; font-weight: bold;"> BP gel, tretenoin and clindamycin</span>. Sa mga ito medyo mahirap din kasi ang sakit na nga sa mukha nung facial and sakit pa sa bulsa dahil 1500pesos ever session sa derma wala pa yung mga meds. Medyo nawala naman sya na konti kaya lang medyo hindi ako satisfy kasi ang tagal ng process eh. Mostly na din ng mga kakilala ko eh nagugulat dahil tadtad na ng pimples mukha ko. Nakakawala na din ng self confidence kaya I decided to find other ways para mawala sya. Sakto naman na nakausap ko yung trainor ko. He let me try to use <a style="font-weight: bold;" href="http://beaucheinternational.net/">BEAUCHE</a>.<br /><br />Hesitant ako gumamit ng product na yun. First time ko kasi narinig yun eh, so nagresearch ako para malaman kung ano ibang testimonials ng ibang tao regarding sa product kahit na nakita ko naman yung effect dun sa trainor ko.<br /><br />Nag search ako sa net nung mga places na malapit sa min na may ganun and bumili ko. try ko kaagad to see anong effect sa kin. first few days medyo naging smooth face ko and natuyo yung mga pimples ko but after few days doon na dumating ang tiis ganda. sobrang nagbalat ang mukha ko. Moisturizer ako lagi pero ganun pa din talaga. Balak ko ng itigil sana sya kaso nabasa ko naman sa ibang users na ganun tlga during first two weeks.<br /><br />Its my three weeks now of using the product, ok naman sya. Humupa na ang pagbabalat. wala na masyado pimples pero may mga marks pa din. Smooth and rosy cheeks na ko because of the product. For only 710pesos for one month nakita ko talaga yung changes. Kaya ngaun continous pa din ako sa paggamit at medyo proud na ko sa face ko kahit wala ng face powder ok lang...:)Unknownnoreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-4509313438256844977.post-4762035097282161642010-08-01T08:22:00.000-07:002010-08-01T10:06:22.572-07:00my guardian angelNung bata ako, laging sinsabi ng mommy ko na may nagbabantay sa aking guardian angel. Hindi mo daw yun nakikita pero inutusan yun ni God para bantayan ka. May mga times nga na kinakausap ko angel ko para ingatan ako lagi. Hanggang sa lumaki ko ay pinaniwalaan ko na binbantayan ako ng angel ko.<br /><br />Pagkalipas ng panahon, may lalaki akong nakilala, si Angelo, ito yung time na nasa simbahan ako at umiiyak kay God dahil sa isang kabiguan sa pag-ibig. Para syang anghel na bumaba sa lupa.Pinahiram nya ko ng kanyang panyo para sa aking mga pumapatak kong luha dulot ng sakit sa pagkabigo. Pinagaan nya loob ko ng mga oras na yun, at ang mga luha ay napalitang ng mga ngiti sa aking labi. Nagpalitan kami ng numbers at nagpatuloy ang aming komunikasyon. Dito nagsimula ang panibagong kabanata ng aking buhay pag-ibig.<br /><br />Makalipas ang ilang buwan ay naging magkasintahan kami ni Angelo. "Angel" ang endearment na ginamit namin sa isa't isa. Masaya ang aming naging relasyon. . May mga tampuhan pero agad din naman namin naayos bago lumipas ang isang araw. Andyan sya para pasayahin ako pag malulungkot. Andyan sya para sa mga espesyal na araw sa buhay ko. Iningatan nya ako at pinahalagahan ng higit pa sa pag-aalaga ko sa aking sarili. Masayang- masaya ako sa piling nya. Sya na nga ang lalaki para sa akin. Ngunit dumating ang isang pagsubok sa aming relasyon. Pumasa sya sa exams nya sa academy at magrereport na para sa medical nya. Masaya ko para sa kanya dahil isa ito sa mga pangarap nya. Sa totoo lang ayaw ko na pumasok sya don. Pano na ko?? Malalayo na ko sa angel ko.<br /><br />Dumating ang raw ng pagpasok nya sa academy. Nawalan kami ng komunikasyon dahil bawal ng cellphone sa loob. Ito ang mas lalong nagpatibay ng aming relasyon. Lagi nyang sinsabi sa akin na kahit na malayo kami tumingin lang ako sa langit at wag magalala dahil "were still under the same sky and he'll never be that far".<br /><br />Pagkalipas ng mga araw at buwan, natapos nya ang unang taon. Nagkaron na din sya ng cellphone at nagka access na din sa internet. Hindi man sya pisikal na araw araw kong nakakasama pero at least nakakapagusap na din kami ng madalas. Hindi ko nakakalimutan ang mga take life nya magkausap lang kami. Minsan din naman ay dinadalaw ko sya sa academy para may quality time pa din kahit minsan. Hindi ko din makakalimutan na lagi nya akong kinakantahan.<br /><br /><span style="font-style: italic; font-weight: bold;">"</span><span style="font-style: italic; font-weight: bold;">the laughters, the sorrow</span><br /><span style="font-style: italic; font-weight: bold;">pictures in time</span><br /><span style="font-style: italic; font-weight: bold;">fading to memories</span><br /><br /><span style="font-style: italic; font-weight: bold;">how could i ever let you go?</span><br /><span style="font-style: italic; font-weight: bold;">is it too late to let you know?</span><span style="font-style: italic; font-weight: bold;">"</span><br /><br />Lalong pumatak ang mga luha ko habang bumalik sa kasalukuyan ang aking isip. Nasa parehong simbahan ako kung saan kami nagkakilala ni Angelo. Andyan ang kanyang pamilya, kaibigan, mistah at mga kakilala, halos lahat ay nakaputi. Amoy na amoy ang bulaklak. Maaninag na din sa bestida kong puti ang umbok ng aking tiyan.<br /><br />Muling naglakbay sa nakaraan ang aking isip. Hindi ko makakalimutan ang gabing yun. Ang gabing bumago sa magiging buhay ko sa mga susunod na panahon. Mahimbing ang aking tulog habang nasa duty nya si Angelo. Dalawang taon na syang nakakagraduate at ganap ng opisyal.<br /><br /><span style="font-style: italic;">"When I see your smile</span><br /><span style="font-style: italic;">Tears run down my face</span><br /><span style="font-style: italic;">I can't replace</span><br /><span style="font-style: italic;">And now that I'm stronger I've figured out</span><br /><br /><span style="font-style: italic;">How this world turns cold</span><br /><span style="font-style: italic;">And breaks through my soul</span><br /><span style="font-style: italic;">And I know, I'll find deep inside me</span><br /><span style="font-style: italic;">I can be the one</span><br /><br /><span style="font-style: italic;">I will never let you fall</span><br /><span style="font-style: italic;">I'll stand up with you forever</span><br /><span style="font-style: italic;">I'll be there for you through it all</span><br /><span style="font-style: italic;">Even if saving you sends me to Heaven</span>"<br /><br />Nagising ako sa pagkanta nya. Nagulat ako, akala ko pa naman umuwi na sya mula sa duty nya. Ringtone ko nga pala ang version nya ng your guardian angel. Natuwa ako ng makita ang pangalan nya sa screen ng cellphone ko. Ang guardian angel ko talaga kahit nasa operation hindi nakakalimot na kumustahin ako. Excited pa ko sagutin ang tawag nya kahit naudlot ang masarap kong tulog...<br /><br /><span style="font-style: italic; font-weight: bold;">i've tried to run from your side </span><br /><span style="font-style: italic; font-weight: bold;">but each place i hide </span><br /><span style="font-style: italic; font-weight: bold;">it only reminds me of you.</span><br /><span style="font-style: italic; font-weight: bold;">when i turn out all the lights </span><br /><span style="font-style: italic; font-weight: bold;">even the night, it only reminds</span><br /><span style="font-style: italic; font-weight: bold;">me of you.</span><br /><br />Hinimas ko ang maumbok kong tiyan. Anu ba yan kung saan saan na napadpad ang utak ko habang nasa loob ng simbahan na ito. Andito ko para sa aking Angelo. Pumatak na naman mga luha ko. Tumungin sa paligid at huminga na malalim. Iba't ibang emosyon ang nararamdaman ko ngayon pero mas nangingibabaw ang lungkot at pagdadalamhati.<br /><br />Iniwan nya na ko ng tuluyan. Bumalik na sa langit ang guardian angel ko....Unknownnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4509313438256844977.post-55968652622158538092010-04-14T22:18:00.000-07:002010-04-14T22:30:36.223-07:00trabaho<div>Noong bata ako excited ako na magtrabaho. Naalala ko pa na ang tanong nila lagi ay anu ang gusto ko paglaki ko. Dati gusto kong maging doktor or isang babae na nagtratrabaho sa loob ng isang opisina. </div><br /><div> </div><br /><div>Pero ngayon na nagtratrabaho na ko, parang mas gusto ko na lang mag aral. Eh kasi noon pwede ka magpadagdag ng baon sa magulang mo pag kinapos ka. Ngayon kasi hindi pwede yung ganun. Hindi mo naman pwede sabihin na "<span style="font-style: italic;">Boss, mas madami kong trabaho ngayong araw na ito dagdagan mo naman ng konti sahod ko for today</span>". May bayad man ang OT pero iba pa din talaga pag may trabaho ka na.<br /><br />Hindi pa naman ako matagal na nagtratrabaho. Dalawa pa nga lang ang nagiging employer ko.<br /><br />Ang una- sa ospital Nagtrabaho ako bilang isang nurse. Maliit ang sweldo pero fulfilling kasi masaya ka pag makikita mo na madidischarge na yung pasenyenteng inalagaan mo ng ilang araw. Kaso nag end of contract na ko.<br /><br />Pangalawa- call center Naging call girl ako. Malaki sweldo kaso puyat at stress ang kalaban mo. Madali kitain ang pera yun nga lang dumudugo ilong ko sa kaka english.<br /><br />Dalawang magkaibang lugar na mag kaibang magkaiba ang setting. Mas nagustuhan ko yung una kong trabaho dahil nagamit ko ang aking pinagaralan sa loob nga apat na taon sa kolehiyo. At yung panglawa, masaya sya, dahil yun sa mga taong nakasama at nakasalamuha ko. Naging mas makulay at masaya ang buhay ko dahil sa kanila.<br /><br />Sa sandaling panahon ng pagtratrabaho ko. Madami akong natutunan. Nagkaroon din ng mga tunay na kaibigan.<br /><br />Sa bawat pagtratrabaho magkakaroon ka ng reward dahil sa mga gingawa. So dapat enjoyin mo kung ano man trabaho meron ka dahil hindi lahat ng tao ay may kakayahan na magkaroon ng trabahong meron ka. <br /><br /><div style="text-align: center; color: rgb(153, 51, 153); font-family: lucida grande;"><span style="font-size:180%;"><a style="font-weight: bold;" title="Click for further information about this quotation" href="http://www.quotationspage.com/quote/40531.html">You do your best work if you do a job that makes you happy.</a><br /></span></div></div>Unknownnoreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-4509313438256844977.post-76444494498382681882009-10-24T02:25:00.000-07:002009-10-28T17:47:11.192-07:00ang pagluluksa<div>Nung nakalipas na mga buwan hindi ko akalain na ang isa sa mga taong pinakamahalaga sa akin ay kukunin na ni Lord. Napakasakit. Wala na ang lola ko na sasabihin sa kin na matulog na ako dahil galing ako sa trabaho. Wala na ang taong magsasabi sa kin na kumain na ko pagkagising ko. Ang isa sa mga taong nagaruga sa kin simula noong kabataan ko. Wala na siya. Mahirap tanggapin pero we need to move on and accept the fact that she's gone.<br /></div><br /><div>Pinipilit kong pumasok sa trabaho para lang hindi mo maramdaman yung pain na dulot ng pagkawala nya. Unti unti pa nga lang ako nakaka move on at ang aking pamilya ng biglang sa hindi inaasahan pagkakataon ay sumunod naman ang ang tiya. Ilang linggo lang ang pagitan nila. Mahirap tanggapin pero kailangan. Yun ang reality eh. Dati naisip ko pano kaya yung mga taong namamamatayan ng mas higit pa sa isang taong mahal mo. Dun ko na realize na hindi ganun kadali. Kala ko mas ok kasi parang sabay lang halos eh, parang isang bagsakan na lang.<br /><br /><br />Nakikita ko ng mga tao na parang wala lang sa kin ang lahat pero deep inside kinakaya ko lang. Dahil kung bibigay ako, parang ang hirap para sa amin nun. Ito ang mga panahon na kailangan eh matatag ka. May time pa na para akong baliw dahil umiiyak ako on my way to work. I don't care kung nakatingin na sa kin mga kasakay ko but I have to release those tears to make me feel better.<br /><br />Sabi nila dapat daw maging masaya ka for them because their sufferings was over pero kahit anong gawin mong pag convince sa sarili mo na maging masaya for them, masakit pa din eh. May mga time na maiiyak ka once na may mahalagang okasyon or makita mo yung mga things na connected sa kanya. Sabi nga ni Kris Aquino " We lied when we said we will be OK". Sa totoo kasi, mahirap maging ok kahit na tanggap mo na dun din naman papunta yun.<br /><br /><span class="sqq"><a class="sqq" href="http://thinkexist.com/quotation/death_is_terrifying_because_it_is_so_ordinary-it/219388.html">Death is terrifying because it is so ordinary. It happens all the time.</a></span><br /></div>Unknownnoreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-4509313438256844977.post-43779208271372394712009-06-03T09:50:00.000-07:002009-06-03T10:03:41.883-07:00bulilit bulilit muling nagbabalikbalik eskwela na naman ang mga estudyante.Balik traffic na naman sa kalsada. Balik gastos sa mga magulang. Kaya eto ako, nagbabalik din sa aking tahanan. Parang ang tagal ng aking pagbabaksyon.. bilis talaga ng panahon oh.<br /><br />parang kailan lang estudyante pa ako.grade school ako nauso sa school yung pagandahan ng pencil case. padamihan ba nga ng layer at padamihan ng mailalagay dun. Tapos uso din ang mga bag na may stroller. kahit na mabigat yun, sikat ka pag may ganun. Dumating din ang rubbershoes na kapag nagjumping jack eh iilaw ng color red ung sapatos mo. Parang dati ang liit ko pa samantalang ngayon... haaayyy maliit pa din naman ako...wahahaha<br /><br />anyway, masarap talaga maging bata. konti lang responsibilidad at konting bagay lang masaya ka na. pero may isang commercial talaga na ilang buwan ng kinaaliwan ko at yun ay ang commercial ng Camella homes....hahaha<br /><br /><br />Sensya na friends sa sobrang tagal ko ng hindi naka pag post. ang corny na ng lumalabas sa utak ko....Sa susunod na lang ulet...nakakamiss kayo...Unknownnoreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-4509313438256844977.post-4904470753661629052009-01-08T17:58:00.000-08:002009-01-08T18:36:34.557-08:00by the looksBumalik na naman ang aking emotera side kahapon. Naglalakad ako sa Edsa Sentral na may pumasok sa isip ko. Kaya yan share ko na lang dito ang aking narealize kahapon.<br /><br /><br /><br />By the looks? Bakit nga ba yan ang title. Ah kasi iba't ibang tao ang nakasalubong ko sa paglalakad. May cute, may guapo, may hindi kagandahan, may maganada, may feeling guapo, in short iba-iba. Kung dati, manlalait talaga ko physically at sobrang tinitingnan ko ang pisikal na katangian ng tao, ngayon hindi na ako ganun. Siguro dahil na din yun sa dami ng nakilala ko at sa paglipas ng panahon ay nag iba na din ang pananaw ko sa buhay.Dati, mga sobrang guapo talaga ang crush ko pero ngayon hindi na. I look in the inner beauty of a person. One time, may nanligaw sa akin. Guapo talaga, as in maputi, matangkad at proud ka talaga na ikaw ang gf nya. Pero hindi ko sya sinagot dahil sobrang yabang at medyo may pagka slow sya. OoooopS!!!! Hindi po sa nanalait ha. May point in making this post is hindi mahalaga ang panlabas na kaaanyuan ng tao para magustuhan mo sya. Para sa akin, I need someone na may sense, yung hindi lang katawan mo ang habol sa yo kundi ang buo mong pagkatao including your attitude.<br /><br /><br />Mas mahalaga sa kin na may sense kausap yung tao kaysa guapo sya. Kasi kahit na mapunta kami sa isang island o makulong sa isang lugar okay lang. Hindi ka ma- bored dahil alam mo na iyong kasama mo ay hindi lang mukha ang maipagmamalaki. iyong kahit na kayong dalawa lang eh masaya iyong pag-uusap nyo dahil may kasama din humor ang pag-uusap nyo. May mga nakilala akong may mga ganitong katangian. At napahanga talaga ko. Siguro epekto din ito ng pagbabasa ng isang kwento na binasa ko habang nasa work ako eto oh <a href="http://dreams.midheaven.org/2004/04/04/twenty-questions-ni-juan-ekis/"><strong>TWENTY QUESTIONS</strong></a>.Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4509313438256844977.post-29273190863050653912008-12-25T22:51:00.000-08:002008-12-25T23:05:39.888-08:00miss ko na 'tomalamig ang simoy na hangin sa bawat umaga na uuwi ako sa amin. sarap ng pakiramdam. feeling ko eh sa Baguio ako naglalakad. Ganito talaga ang hangin pag december. Ang bilis ng araw. Kahapon lang ay araw ng pasko. parang ang tagal hinintay at pinaghandaan ng mga tao ngunit ngayon ay tapos na. kumpleto ang pamilya namin ngayon. Isang bagay na nagpasaya sa akin. kahit na hindi sila ang kasama ko ng noche buena dahil may trabaho ako, ayos lang. Ang importante kasama ko sila ngayong holiday. Nakakamiss pala ang ganito. Isa din sa na miss ko ay ang magsulat sa blog ko. Hay, ang hilig ko pagsusulat, pagbibigay ng opinyon at pagkwekwento ay naisasantabi ko dahil mas inuuna ko ay ang makasama ang aking kama at matulog buong mgahapon. Ilan pagkikita din ang na miss ko at hindi ko napuntahan. Hindi ako nakapunta sa pagpunta ng mga greenies sa bahay nila M. malapit lang yun sa min kaso hindi ako nakapunta dahil sa trabaho. isa pa ay ang pajama christmas party with my high school friends.<br /><br />tagal kong nawala sa sirkulasyon... nakakamiss... hindi ko na nababasa ang mga paborito kong blogs..<br /><br />sa lahat ng mga patuloy na dumadaan at nagaantay ng mga isusulat ko... pasensya na talaga... kahit nga lovelife ko eh hindi ko na din mabigyan ng oras... umiikot sa trabaho at tulog ang buhay ko ngayon...<br /><br />sa inyong lahat,<br /><br /><br /><span style="font-size:180%;"><span style="color:#003300;">M</span> <span style="color:#cc0000;">A</span> <span style="color:#003300;">L</span> <span style="color:#cc0000;">I </span><span style="color:#003300;">G </span><span style="color:#cc0000;">A</span> <span style="color:#003300;">Y</span> <span style="color:#cc0000;">A</span> <span style="color:#003300;">N</span> <span style="color:#cc0000;">G </span><span style="color:#003300;">P </span><span style="color:#cc0000;">A</span> <span style="color:#003300;">S</span> <span style="color:#cc0000;">K </span><span style="color:#003300;">O</span> <span style="color:#cc0000;">!!!!!</span></span><br /><span style="font-size:180%;color:#cc0000;"></span><br /><span style="font-family:lucida grande;color:#993399;"><strong><em>miss ko na kayo...</em></strong></span><br /><br /><br />mula sa puso ni <span style="font-family:arial;color:#330033;"><strong>EMOTERA</strong></span>Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-4509313438256844977.post-38448333929517266092008-11-09T16:24:00.000-08:002008-11-09T16:41:41.165-08:00dumadaanTagal ko na palang hindi nagpopost sa blog ko. Grabeh, napakatagal na hiatus ang ginawa ko. Sa tingin ko nga nakalimutan na ng lahat na may emoterang nurse pala sa blogsperyo eh. Pero ano magagawa ko. Kailangan ko kasing solusyon ang mga problema ng mga onaks na yan. Hay, mga simpleng tanong lang kailangan pa nilang itawag. Ayan ang pinagkakabalahan ko ngayon. Ang sumagot ng tawag at solusyonan ang mga problema ng ibang tao. Sa totoo lang, bago ko takahin ang panibagong mundong ginagalawan ko, matinding pagiisip ang ginawako. Buti na lang hindi ako nasiraan ng ulo sa pagiisip na yun.<br /><br />Alam ko miss na ko ng mga tao dyan. kaya eto nag update ako para naman hindi na amagin itong blog na ito. pero ang blog hop, hindi ko alam kung magagawa ko yun ngayon. Dumaan lang ako para sabihin na "hoy, buhay pa ako!!!". At hindi na ako 21, 22 na ko. hahaha.<br /><br />Ano pa ba masasabi ko? wala na akong maisip na sabihin. ayun! miss ko na ang blogsperyo. Miss ko na ang mga taong dumadaan dito sa aking bahay. Miss ko na magbasa ng mga humor post ng mga nasa blogroll ko. At kung binura mo ko sa blog roll mo. Ok lang, wala ako magagawa choice mo yan eh. Saka na ulet ako babalik. Sandali lang oras ko ngayon eh. HeheheUnknownnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-4509313438256844977.post-67918151627880699322008-09-16T23:18:00.000-07:002008-09-17T21:07:26.072-07:005 blogs na nakakatawaIlang buwan na din ako sa blogsperyo. Kung san san blog na ako napadpad. Kung ano anu nabasa at nakita. Bawat blog may kanya kanyang tema, may mga sweet, may mga emo, may mga informative, may mga pictures at sympre may mga nakakatawang post. Madami dami din akong nabasa na nakakatawa at nakakaaliw basahin. Isa yan sa mga dahilan kung bakit ako nagkaideya na gawin itong pangalawang blog ko. Natuwa kasi ko sa mga sinusulat nila eh.<br /><br /><br /><br />At yun nalaman ko na may nomination pala para sa mga humor blogs na ito. Sumali ako sa pa contest na ito ni Badoodles na syang may ari ng blog na ito: <span style="color:#3366ff;"><strong></strong></span><a href="http://kwentongbarbero.com/"><span style="color:#3366ff;"><strong>http://kwentongbarbero.com </strong></span></a><br /><br />At ngayon iisa isahin ko para ako ay makaboto bilang suporta sa kanila<br /><br /><br /><br />1. <a href="http://greenpinoy.com/">GREENPINOY</a><br /><br />Napadpad lang ako dito sa blog na ito dahil sa pagblog hop. At ng mabasa ko ang mga post ni GP ayun every open ko ng net binibisita ko na. Nakakatawa kasi. Pati yong mga pics na andun ang kukulit. Simpleng mga pictures at jokes na kahit mag isa ako ay natatawa ko. Kaaliw talaga. Every time na mag open ako ng net, isa ito sa mga binibisita ko lagi.<br /><br />2. <a href="http://hachipatuchi.blogspot.com/">LOSER'S REALM</a><br /><br />Kung babasahin mo ang mga sulat ni M parang seryoso pero pag dating sa huli, dun bumabanat na. Ang kukulit ng mga banat eh. Tipong mapapaisip ka tapos matatawa ka after. Entertaining talaga. Sa bawat pag bisita ko hindi ko maiwasan na humanga sa kanyang mga sinusulat, eh kasi iba ang kanyang talento. Straight to the point ang pagsusulat.<br /><br />3. <a href="http://gasti.wordpress.com/">GASTI</a><br /><br />Isa din sa mga binibisita ko ay ang blog ni Gasti. Okay din ang blog nya kasi lahat ng experiences nya ay dinadaan nya sa humor. Nakakaaliw basahin, tipong ma cucurious ka kung ano na nga ba ang susunod na mangyayari at ano ang mga sasabihin nya para nakakaaliw ang dating ng post nya. Kahit na may ibang malulungkot na post okay pa din kasi maganda ang kanyang pagkakasulat.<br /><br />4. <a href="http://chroneicon.blogspot.com/">CHRONEICON</a><br /><br />Bago pa lang ang blog kong ito ng mapunta ako sa blog ni Chie. Konti lang mga post nya pero aliw na aliw akong basahin. Hindi lang tawa ang gagawin mo pag binista mo ang blog nya. May mga post na mapapaisip ka dahil realidad talaga mga akda nya. Ang galing ng blog na ito, hindi ko mapigilan na humanga at abangan ang susunod na post. Magaling! Magaling! Magaling!<br /><br />5. <a href="http://joncabron.com/">JON CABRON</a><br /><br />Sa pagbisita ko sa mga blogs iba lagi kong nakikita ang link ni jon cabron. Ano nga ba meron dun at sikat sya? Pagbisita ko, narealize ko na isang nakakaaliw na blog din pala yun. Masaya din basahin ang mga post dito kasi minsan barubal talaga. Haahaha. Isa sa mga kahanga hanga talaga ang mga akda nya. Sa pagbabasa mo ng comment at reply sa bawat post hindi mo na mahahalata ang palipas ng oras dahil aliw na aliw ka sa pagbasa.<br /><br /><br /><em>------------------------------------------------------------------------------------------------------</em><br /><em>Sinabi ko sa aking nakaraan na post na hindi muna ako magsusulat dito sa blog ko. Pero hindi ko maiwasan na hindi magpost dahil kailangan kong iboto ang mga blogs na ito. Mga blog na nagbibigay saya sa mga blogger na gaya ko. Mga blogs na nagbibigay inspirasyon sa pang araw araw na buhay. Matagal na akong may draft ng post na ito pero ngayon ko lang natapos. Kung pwede nga lang na sampu na blog ang ilagay ko kaso hanggang lima lang eh. Basta, masayang basahin ang mga blog na yan. </em><br /><br /><em>Kaya kung ikaw ay nalulungkot at walang makausap. Mag internet ka!!!! at w</em><em>ag nyo kalimutan basahin ang mga blogs na yan at bumoto na din habang may ilang araw pa na natitira para sa pagboto.</em>Unknownnoreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-4509313438256844977.post-44700137837833528472008-08-28T06:18:00.000-07:002008-08-30T18:48:47.119-07:00FAILURENagtataka na siguro kayo kung bakit ang tagal ko magpost. Medyo madami kasi ko kailangan gawin sa buhay ko. Hindi yun plurk, dahil minsan na lng din ako nagpupunta dun. hindi ako nakakasagot sa mga message nyo sa cbox at hindi na din ako nagagawi sa mga blog nyo dahil kailangan kong isaayos ang buhay ko. Kailangan kong bigyan direkston ang existence ko sa mundo.<br /><br />Failure!!! Nasaktan ako ng marinig ito mula sa isang tao. Sa totoo lang wala akong pakialam kung failure ang tingin ng ibang tao sa kin. Paki alam ko ba sa kanila. Buhay ko ito at wala silang karapatan na pangunahan ang buhay ko. Kaso, galing ito sa isa sa mga pinakaimportanteng tao sa buhay. OUCHH!! ang sakit naman. Hindi ko inaasahan na maririnig ko mula sa kanya ang mga salitang yan. Isa sya mga taong pinagkukuhanan ko ng lakas ng loob pero sa kanya ko pa narinig. Isa sa sya sa mga taong nagbibigay pag asa sa akin at nagiging dahilan ko para lumaban. Kung iba pa sana nagsabi sa kin nyan siguro matatanggap ko pa eh. Siguro magkikibit balikat lang ako o kaya deadma lang. Kaso hindi eh.<br /><br />Sa totoo lng, sa sarili ko, hindi failure ang tingin ko sa buhay ko. Oo na, tambay ako ngayon pero sapat ba yun para sabihin na failure ako??? Siguro okay lang sa kin na sabihan nyan kung addict ako, kung sampu na anak sa iba't ibang lalaki, kung bumagsak ako sa isa sa mga subject ko nung college o kaya naman eh nag pakulay ng pink sa buhok sa kili kili kaso hindi eh. Hindi naman napariwara ang buhay ko. May mga na achieve na naman ako sa buhay ko kahit papano, mga bagay na pinaghirapan ko din makuha. Nagtapos ako sa kolehiyo, nalamapasan ang lahat ng mga subjects, pinasa ang board exam at nagtrabaho sa ospital ng ilang buwan. Hindi ko naman sa pinagyayabang ko yan. Gusto ko lang iparating na nag-effort din naman ako para may mangyari sa buhay ko.<br /><br />Kaya ngayong eto ako, kailangan kong iwasan ang mga bagay na nakasanayan. Medyo iiwan ko muna ang blogsperyo ngunit ako'y magbabalik pag naayos ko na ang lahat. Dadalaw din ako sa mga blog nyo sa susunod. Pero ngayon, busy mode muna. Magtratrabaho muna ako kung san san para patunayan ang aking worth.<br /><br />FAILURE!!!Hindi ko muna magagawa ang pangako ko sa sarili ko na mag update ng blog... Ngayon, kailangan ko munang puntahan ang training ko.Unknownnoreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-4509313438256844977.post-16566950562640569662008-08-09T06:53:00.000-07:002008-08-13T19:58:35.849-07:00R.PAPAAng tagal ko na palang hindi nagpopost ng entry dito at alam kong namiss na ko ng mga nasa blog roll ko kaya, (wag ng kumontra..haha) eto ako at nagbabalik para magpost. Sa totoo lang wala nman akong kwento. Nawala kasi bigla ang blogging mode ko dahil sa <a href="http://www.plurk.com/emoterangnurse">plurk</a>. Kung ano ang plurk, click nyo yan. Ewan ko ba mas nagagawi na ako dun kaysa sa blog ko. Pero sympre, ang blogging ay isang bisyo ko na kay hirap talikuran, parang nakaraan na kay sarap balik balikan at<br />parang first love na ang sarap halikan.<br /><br />Anyways,nitong mga nakaraang linggo,Halos araw araw eh nanood na ako evening news dahil na din yan sa gulo sa Mindanao at sa patuloy na issue ng Meralco na yan.Kahit na nagiinit ang ulo ko sa pagpanood, at tumataas ang blod pressure ko nagtyatyaga pa din ako saksihan ang mga kalokohan ng gobyerno. Isa sa mga news na napanood ko ay ang ginawa ng MMDA sa street vendors s R.Papa sa Manila. Alam kong mali din ang ginagawa ng mga street vendors. Mali talaga na magtinda sila sa lugar na iyon pero mas mabuti na siguro na makita silang nagtitinda dun ng mga pagkain kaysa naman ang mandukot, mang hold-up o magnakaw. At sabi nga nila sa interview, hindi ganun kadali ang makakuha ng puhunan para dun. Nakakalungkot lang isipin na ganun ang naging eksena dun.<br /><br />Naalala ko pa nung mga college days ko ay naging laman na din ako ng street na yun at kumain ng sari saring pagkain na pwedeng mabili dun. Nung una ayaw ko din talaga kumain dun kaso dumating ang mga pagkakataon na kailangan kong mabusog kahit na nagtitipid ako. Jologs na kung jologs pero lahat naman siguro ng tao ay may pagka jologs na taglay. Inaamin ko, masarap din naman ang mga pagkain dun, Fish ball, banana-Q, calamares, mais at kung anu- ano pa. Sa awa ng Diyos eh hindi pa naman ako nagkaroon ng Hepa o Typhoid ng dahil sa mga pagkain dun. Kaya talagang hindi ko makakalimutan ang street na yun.Parte na siguro ng buhay bilang isang estudyante mula sa Unibersidad ng Malayong Silanganan ang magawi sa street na ito. Pero ng dahil sa mga taga-MMDA wala na ang araw-araw ng piyesta ng street food sa R. Papa. Isa nga ito sa mga lugar na namimiss ko sa Maynila eh. Sayang nga lang, hindi na ito gaya ng dati. Hindi na mararanasan ng mga college students ang magandang experience sa pagkain dun. Siguro ngayon, puro mga kotse na naka park na lang ang nasa kalsada at wala na ang mga food cart na pinanggagalingan ng mga pagkain na pantawid gutom sa murang halaga. Asan na kaya ang mga vendors dun? Anu na kaya racket nila ngayon?Unknownnoreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-4509313438256844977.post-65091618937029761112008-07-27T06:35:00.000-07:002008-07-27T07:40:01.020-07:00wala akong panukli<strong>hindi ako <span style="color:#cc0000;">c</span><span style="color:#000099;">l</span><span style="color:#003300;">o</span><span style="color:#ffcc00;">w</span><span style="color:#993399;">n</span> para mapasaya ka...</strong><br /><strong>hindi ako<span style="color:#003333;"> <span style="font-family:verdana;">tindera</span></span> para <em><span style="color:#3366ff;">suklian</span></em> kita...</strong><br /><strong><span style="color:#000099;">nasaktan</span> kita, pasensya na, <span style="font-family:georgia;"><span style="color:#330033;">patawad</span>...</span></strong><br /><strong>ayoko lang <em><span style="color:#3366ff;">suklian</span></em> ka ng <span style="color:#cc0000;">pag ibig</span> na huwad...</strong><br /><strong></strong><br /><strong></strong>Unknownnoreply@blogger.com30tag:blogger.com,1999:blog-4509313438256844977.post-67757359672950718012008-07-21T21:18:00.000-07:002008-12-09T16:27:14.295-08:00ang babaw ko talaga<div>ilang araw ko na din pinipigilan ang sarili ko na mag log in dito sa blogger at pati na sa ibang site pero, pagnababasa ko ang email ko at my new update binibisita ko pa din... hindi maiwasan parang bisyo na ito na ang hirap tanggalin at kalimutan...sabi ko sa sarili ko hiatus muna pero eto pa din ako post pa din ng panibagong entry...<br /><br />pati ang pag load sa cellphone ko pinpigilan ko na din dahil sabi ko sarili ko kailngan ko muna unahin ang mga dapat kong unahin pero bakit sa isang text lang na<br /><em><strong>"shamaine, musta na?"</strong></em> nagloload ako ng wala sa oras... mababaw akong tao at pag ang text sa kin ang isang tao na may kasamang pangalan ko, nagrereply agad ako...alam ko kasing hindi un GM or forwarded lang kasi nag abala ung sender na tumipa sa keypad nya at ilagay ang pangalan ko...it mins nagaksya ng oras ung taong yun para sa kin...para sa kin mahalaga ang oras na sinayang ng isang tao para lamang kumustahin ako...samantalang kahapon lang naman eh magkasama kayo o kaya naman ay kanina lang eh naguusap kayo sa IM...<br /><br />mababaw nga siguro ako pero natutuwa ako pag binista mo ang aking blog kahit na minsan walang kwenta ang post ko....o kaya naman ay nagaksaya k ng oras para i-view ang profiles ko sa friendster...sa mga ganyang pagkakataon, naiisip ko madami pa naman pala taong nagpapahalaga sa mga nangyayari sa kin bukod sa aking pamilya...minsan kasi mas pinipili kong hindi mangamusta sa ibang tao, hindi dahil sa wala akong pakialam sa kanila kundi dahil ayoko na ako naman ang tanungin nila ng <strong><em>"ikaw kumusta??"</em></strong>...hindi ko kasi alam ang isasagot ko dyan...okay naman ako kaso parang sa mga nakalipas na buwan walang kwenta ang mga nagagawa ko at paulit ulit lang...parang walang improvement sa buhay ko....yun at yun din ang sasabihin ko<strong><em>..."okay naman" </em></strong>wala man lang pagbabago...<br /><br />pootek, eto na naman ako puro kadramahan...emoterang emotera ang dating...hay buhay nga naman o...isa lang naman ang gusto kong sabihin sa inyo...<br /><br />touch ako sa tuwing makikita ko na isa ka sa mga bumisita sa blog ko...touch din ako pag naiisipan mo kong itext at kamustahin...touch ako pag nag leave ka ng comment sa blog ko...pag niyaya mo ko sa bonding at kita kita ng mga friends...pag nag nagmessage ka sa c-box ko...pag nag view ka sa friendster at multiply site ko, kahit view lang masaya na ko dun...<br /></div><div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdIVUpU85StUbCcGBvGy7IsmoRRAqJA3F-FmMM__ZPGu6VGhbJZiY9ekgzrnksRD5appOmlB7tOioVGPxVZbpWSKuEnrFaq_DkaWOUAVLFXSgED5qm_bQvgYJfU0rjOiLchjAaoh1aJ1jM/s1600-h/shorthair.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5225697419999468818" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 85px; CURSOR: hand; HEIGHT: 91px" height="128" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdIVUpU85StUbCcGBvGy7IsmoRRAqJA3F-FmMM__ZPGu6VGhbJZiY9ekgzrnksRD5appOmlB7tOioVGPxVZbpWSKuEnrFaq_DkaWOUAVLFXSgED5qm_bQvgYJfU0rjOiLchjAaoh1aJ1jM/s200/shorthair.jpg" width="166" border="0" /></a></div><div><br /> </div><div>hindi lang isang tao ang tinutukoy ko dyan...para sa inyong lahat yan na nagpapahalaga sa kin sa pamamagitan ng pagbabahagi ng oras mo sa pag-alala na may nageexist na kagaya ko... :)</div><br /><div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdIVUpU85StUbCcGBvGy7IsmoRRAqJA3F-FmMM__ZPGu6VGhbJZiY9ekgzrnksRD5appOmlB7tOioVGPxVZbpWSKuEnrFaq_DkaWOUAVLFXSgED5qm_bQvgYJfU0rjOiLchjAaoh1aJ1jM/s1600-h/shorthair.jpg"></a> </div>Unknownnoreply@blogger.com15tag:blogger.com,1999:blog-4509313438256844977.post-14758761688735672342008-07-13T00:01:00.000-07:002008-07-13T00:35:43.940-07:00kaibigan,friendship, basta yunPosible ba na ang isang babae at isang lalaki ay maging mag kaibigan lamang sa mahabang panahon. Iyong tipong forever friends, na kahit minsan ay hindi pinagnasahan nung isa iyong isa?<br /><br />Possible naman ito, ilang lalaki din naman ang naka close ko at naging tunay ko talagang mga kaibigan. Katunyan nga ang aking bestfriend ay lalaki. Pero hindi ko naman siya pinagnasahan. Ay naku, alam ko mga lihim nya ata alam nya ang mga lihim ko kaya paanong magnanasa ako sa lalaking iyon. kahit na nga matulog kaming magkatabi wala, as in walang mangyayari...<br /><br />May mga pagkakataon na akala natin love mo na yung tao kasi concern ka sa knya yun pala hindi love nga yun, love para sa isang kaibigan. Kaya ka concern sa kanya dahil nga you like that person as a friend...Oo, nangyari na ito sa kin, kala ko talaga love ko sya yun pla hindi...kaya ngayon mas pinili namin ang maging friends after ng 10 months namin na pagiging mag jowa...Mas okay nga yun kasi hanggang ngayon friends kami at magdadalawang taon na kaming friends after our break up...Maganda na din db kasi mas nagtagal kami sa ganun... Mas naging okay ang relationship namin as friends...<br /><br />Teka, pero minsan may mga pagkakataon na more than friends na ang tingin mo sa kaibigan mo, as in kaya ka nag eeffort ay dahil mahal mo sya. Sya ang pangarap mong maging karelasyon. Sya ung kasama sa mga daydreaming mo. At ang fave song na nasa mp3 mo ay para sa kanya. Kinikilig ka pa pag nagkakasama kayo kahit andun ang buong tropa na walang kaalam alam sa iyong nararamdaman. Minsan naman kasi sweet sa yo si friend kaya feeling mo na din ay baka more than friends na din ang tingin nya syo. Baka mutual pala ang nararamdaman nyo at takot lang sya kasi nga friends kayo...<br /><br />Sabi nga nila mas magandang pundasyon sa mga mag jowa ay nagsimula kayo as friends at least daw kilala nyo na isa't isa. Lam mo na kung ano ung mga tantrums nya at mga weaknesses nya...Pero bakit minsan ang friendship ang nagiging borderline, ang dahilan kung bakit hindi pwede pa ituloy ang relasyon nyo sa mas higher level. Pag kasi friends bawal mong taluhin. Baka masira lang ang nasimulan na friendship at magkailangan na kayo...<br /><br />Ikaw??Handa ka ba na mag risk, i-risk ang friendship para malaman nya na mahal mo sya?? O mas mabuti na yung friends na lang kayo at least yun mas magtatagal kayO?? Mas okay na ba syo ang pagnasahan sya ng lihim o sasabihin mo na sa kanya ang iyong nararamdaman at bahala na si batman?? Bahala na kayo!!! Basta ang alam ko hindi ko ito kwento...para ito sa mga friends ko na nasa ganitong sitwasyon...<br /><br /><br />---------------------------------------------------------------------------------------------------------<br /><br />dahil sa feedjit nalaman ko na lumalabas pala ang aking site pag nagsearch ka ng tungkol sa:<br /><ul><li>saan ako makakakita ng babaeng nanganganak</li><li>kwentong barilan</li><li>kwentong kalibugan ng mga babae</li></ul><p>leche, wholesome p0 akong tao at nakakagulat na isa sa mga lumlabas sa yahoo at google search ang link ko...nakakatawa...hahahahaha...hindi ko alam bakit ganyan...pero okay lang sana may mapulot sila sa blog kong ito...hahaha</p><p>----------------------------------------------------------------------------------------------------------</p>Unknownnoreply@blogger.com16tag:blogger.com,1999:blog-4509313438256844977.post-48661200262721390002008-07-08T23:06:00.000-07:002008-07-09T04:09:52.026-07:00si kulasa, si tomas at akokahapon, pagkatapos ng mahabang confe ayun madali akong naligo dahil magkita kita kami ng high friends sa bagong bagong starbucks sa SM Taytay. Dahil sa taytay lang naman yun naisipan ko ng hindi magdala ng cellphone dahil sandali lng naman cguro namin iinomin ang isang venti na frapp. Pagkatapos ng mahabang kwentuhan at kodakan eh napagpasyahan na din namin umuwi dahil maguupload ang mga gelays ng pic.hahaha.<br /><br /><br /><br />Pagdating ng bahay kinuha ko agad ang celphone ko. 40 messages received.<br /><br />Binasa ko ung mula kay <em><strong>kulasa</strong></em> (si kulasa ay friend ko nung college at kasama ko ups and downs ng lovelife ko).<br /><br /><br /><br />"girl, favor naman,text mo nga si bf, pls.pls.di nagrereply alam ko di pa yun tulog"<br /><br /><br /><br />so tinext ko ang bf nya kasi simple lang naman ang favor na yun, tatawagin ko na lang sa pangalan na <strong><em>tomas </em></strong>ang bf nya<strong><em>, </em></strong>na hindi alam kung sino ko, basta pinatext sya ni kulasa sa kin<br /><br />"nytnyt suplado...:)"<br /><br /><br />Nagreply naman si tomas after mga 10 mins cguro yun, after ko basahin ang lahat ng messages,<br />Tomas: alam ko kung sino ka...<br /><br />Ako: cge cno nga ako?<br /><br />Tomas: ikaw si tadz,hahaha<br /><br />Ako:cno yun?<br /><br />Tomas: bakit ba ayaw mo kong tigilan?ano pa ba gusto mo?<br /><br />Ako: All i want is friendship<br /><br />Tomas: sa mga nagyari sa atin b4 i dont think it is possible na maging friends pa tayo. simula nung nagdecide ka na magpakasal ka naputol na lahat sa atin<br /><br /><br /><br /><em>(napagkamalan pala ni tomas na ako iyong ex nya na niloko sya at nagpakasal sa ibang lalaki, naki ride na lang ako at pinanidigan ko na lang na ako nga iyong ex nya...)</em><br /><br /><br /><br />Ayoko na isulat pa ang mga sinabi ni tomas sa text..mahahaba kasi at para na din sa privacy nya.<br /><br />To make the story short, parang hindi pa totally move on ung si Tomas sa ex nya. Unfair yun para sa aking friend na si Kulasa. Imagine, magkatext kami kasi nga alam nya na ko iyong ex nya samantalang si Kulasa na present gf nya ay hindi nya nirereplyan.<br /><br /><br /><br />OUCH!!ang sakit nun...dahil dyan naguilty na ko,di ko na nireplyan ung si tomas.<br /><br />Text si kulasa sa akin<br />"girl, ano?ano na napagusapan nyo, makipagbolahan ka"<br /><br />Ako: Nagreply, pero wait send ko syo mga messages nya.<br /><br />Kulasa: I feel so bad girl, after all my effort akala ko ok na sya, akala ko sapat na ko para maka move on sya,un pla til now affected pa din sya. Parang ayoko na, ang dami na syang mga bagay na ginawa para masaktan ako pero pnbyaan ko lang kasi nga mahal ko..haayy<br /><br />Sa pagkakataon na ito na gulity ako, feeling ko ang sama sama kong kaibigan. Imagine, ako pa ang naging way para saktan ang aking friend. I send some advice to Kulasa. sinabi ko na baka naman closure lang ang gusto ni Tomas kaya sya nagrereply.<br /><br />I don't know what to do, pakiramdam ko napaka unfair ko sa ginawa kong ito. Nasaktan ko ang friend ko, nasaktan ko din si tomas dahil parang ibinalik ko ang sakit dahil akala nya ako nga ung ex nya, at unfair dun sa ex dahil wala syang kaalam alam na nagpanngap ako na sya.<br /><br />Ang akala kong isang simpleng pabor na nagawa para sa aking kaibigan na si Kulasa ay naging cause na masaktan sya. Parang ang sama ko talaga.<br /><br />Mali ba ako dahil ginawa ko ung favor na hiningi sa kin ni Kulasa?? Masama ba akong kaibigan dahil finorward ko pa kay Kulasa lahat ng text ni Tomas O naging totoo akong kaibigan dahil dun??<br /><br />Kahit kailan hindi ko gawain ang manakit ng damdamin ng ibang tao, ang manira ng relasyon, ang maging dahilan ng kalungkutan ng ibang tao pero bakit ganito ang nangyari??<br /><br />Okay lang na ako ang masaktan ng iba, ako ang malungkot. Mas kaya kong dalhin ang ganun kaysa ako naging dahilan. Ok lang sa akin na agawin ng iba ang mahal ko, ang sirain ng iba ang relasyon ko sa taong mahal ko, masakit yun pero ayos lang sa akin kaysa ako ang nakigulo sa may relasyon ng may relasyon.<br /><br />Sana lang hindi sumuko si Kulasa at ipaglaban nya ang damdamin kay TOmas.<br /><br />Kulasa, tandaan mo andito lang ako bilang kaibigan mo.Mahal mo si tomas, ipaglaban mo sya. Ikaw ang maging way para maka get-over na sya sa ex nya. Isa lang yan sa mga dapat nyong harapin ni Tomas, wag ka agad sumuko. Dahil mahal ka din naman ni Tomas. Takot lang masaktan ulet sya kaya ganyan.Unknownnoreply@blogger.com14tag:blogger.com,1999:blog-4509313438256844977.post-43151523198329610962008-07-01T19:44:00.000-07:002008-07-01T20:55:19.810-07:00lablyf<p><em>-----sa aking nakaraan na posts ay tungkol sa kabit ang post actually, tumagal lang yan ng ilang araw dahil hindi naman talaga ako ganoon katanga para ipagpatuloy ang kahibangan na yan...salamat sa mga nag comment dun dahil itinigil ko na...dahil wala naman kwenta ang lalaking iyon dahil wala syang bayag para pumili at makontento sa isa-----</em><br /><br /><br />Sa aking paglilibot sa blogsperyo ng mga nakaraang araw<em>(medyo sandalian lang ang paiikot ko dahil sandali na lang akong magonline dahil sa kung ano-anong bagay na pinag gagawa ko)</em> napansin ko na tungkol ata sa lovelife ang mga post ng mga tao ah. Oh my!! parang gusto ko tuloy sumigaw ng:<br /><strong><em>"tang inang pag-ibig yan oh, nauso pa. Pati tuloy ang blogsperyo ay nagkaroon ng love virus"</em></strong><br /><br />Oo, may mga bigo, may mga inlove, may mga pagmamahal na hindi kayang ipaglaban, may pag-ibig na lihim, at pagpapahayag ng damdamin sa pamamagitan ng blogs nila. Ah ewan!!! Gusto ko na sana manahimik na lamang kaso inggitera ako kaya ito nag post na naman ako tungkol sa aking lovelife. </p><p><br />Sa tuwing may mga messages ang aking mga college friends sa friendster, sa mga text messages ng aking mga kasamahan sa ospital at mga ym messages ng aking mga high school friends ay laging nasisingit sa usapan ang aking lovelife.<br /><strong><em>friend ko: Mustah lovelife?<br />ako: ito parang coke...<br />friend ko: Ha? Bakit?<br />ako: parang coke kasi ZERO!!!</em></strong><br /><br /><br />Sa totoo, hindi naman ako nababahala kung wala akong ma consider na lovelife ngaun. Hindi pa naman siguro akong matatawag na old maid dahil 21 years old pa lang ako at alam kong hindi pa makunat na tsitsaron ang aking matris, so bakit ko pagkakaabalahan ang lovelife???<br />Bakit ba ang mga nasa paligid ko ang nababahala sa aking buhay pag-ibig?Hindi pa naman ako huli sa byahe at madami pa akong gusto gawin gaya ng maging kasing galing ni <a href="http://chroneicon.blogspot.com/">chroneicon</a> sa pag gigitara, maging sikat gaya ni <a href="http://greenpinoy.com/">greenpinoy</a> at maging kasing galing na magsulat gaya ni <a href="http://kwentongbarbero.com/">badoodles</a>.<br />Marami pa akong kakaining bigas bago ko magawa ang lahat ng yan kaya bakit ko uunahin ang aking lovelife....<br /><br /><br />Minsan pakiramdam ko para akong binebenta, kulang na lang eh mag- ads sila sa manila bulletin ng: <strong>FOR SALE:EMOTERANG NURSE.</strong> o kaya naman ay ilako ako sa buong maynila at sabihing <strong><em>"bili na kayo!! libre lang ito, si emoterang nurse" </em></strong></p><strong><em><p><br /></em></strong>May mga pagkakataong kasi na magugulat na lang ako dahil may magte2xt sa akin ng ganito:<br /><strong><em>"pakilala kita sa barkada ko, single din yun, sa ano nagaral, ganito yung course, ok naman sya"<br />"binigay ko number mo sa isa kong classmate, hindi pa yun nagkaka gf kaya naisapan ko na ibigay number mo, okay lang naman db??single ka naman ngayon?"<br />"sama ka naman, madami ka makikilala dun malay mo dun mo makilala ang magiging jowa mo"<br /><br /></em></strong><br /><strong>Hayyyyyyyyyyyyyyyyyy!!!!!!!!!!<br /></strong><br /><br />kailangan ba talaga eh may lovelife ang isang tao??Hindi ko naman siguro ikamamatay ang status ko ngayon.Mahirap kaya na mabigo ulet. Dahil hindi naman ako pwede pumunta sa ospital at sabihin sa doctor na:</p><p><em><strong>" Doc, broken hearted ako pwede paki suture ang mga atrium at ventricles ng puso ko?wasak na wasak kasi eh".</strong></em> </p><p>At ayoko naman na umiyak iyak na naman dahil baka mamatay ako dahil sa dehydration. So ngaun,ang pumper ng aking dugo ay bedrest muna. Umiiwas na ako sa sakit na dulot ng lecheng pag-ibig na yan.<br /><br /><br />Masaya naman ako kahit na wala akong matatawag na jowa sa panahon ngayon. Masaya ako ngayon dahil sa aking pamilya at mga kaibigan.<br />Unattached. Not committed. Availble. Okay na ako sa ganyan, dahil alam kong darating din naman ang taong yun o baka nga nasa paligid lang sya at hindi ko pa napapansin ang kanyang existence. Hindi man sya kasing ideal ni Prince Charming, alam kong kasing real naman sya ni Shrek. Kaya sa lahat ng nagbabasa nito, ito ang masasabi ko mga bloggers.</p><p><br /><strong><span style="color:#330033;">Sa mga taong committed ngayon: I'm happy for you. Cherrish that moment. Fight for your right to love<br /></span></strong></p><p><strong><span style="color:#330033;">Sa mga taong bigo: Hindi ka nagiisa, madaming emo ngayon noh!!!inuman lang ang katapat nyan...Tagay!!! </span></strong></p><p><strong><span style="color:#330033;">Sa mga nakikipaglaro lang sa pag-ibig: Good luck sa Karma!!Sana lang hindi mo ikamatay yan...HAHAHAHA</span></strong></p><p><strong><span style="color:#330033;"><br />Sa mga taong single and ready to mingle: APIR!!!!</span></strong></p><p><strong><span style="color:#330033;"></span></strong><strong><span style="color:#330033;"><br /> </p></span></strong>Unknownnoreply@blogger.com16tag:blogger.com,1999:blog-4509313438256844977.post-67675498552674215392008-06-26T02:38:00.000-07:002008-06-26T03:18:04.659-07:00kabitKABIT- pangalawa, hindi legal, walang karapatan...<br /><br />Sino nga ba ang may kasalanan?? Ang kabit ba o ang taong may kabit? Sa totoo hindi ko alam. Martir, tanga, boba, third party, maninira ng relasyon, mang aagaw, mga salitang ginagamit sa isang kabit. Pero masisisi mo ba ang isang kabit kung alam lang naman nya ay nagmamahal sya. Kahit wala sa lugar ay minahal nya ang taong yun dahil yun ang taong magpapasaya sa kanya. Kung anu-anong salita ang maririnig mo sa iba pero ano nga ba ang magagawa mo?<br /><br />Mali nga siguro sa paningin ng iba pero wala naman akong magagawa. Hindi din nila alam ang hirap na pinagdadaanan ng taong nanghihingi ng konting oras at pagmamahal sa taong mahal mo. Pumayag ako sa ganoong set-up dahil alam kong may legal na taong may mas karapatan sa kanya. Hindi ako pwedeng mag demand sa oras at atensyon.At bakit? kabit lang kasi eh walang karapatan. Hindi ako ang priority nya kundi iyong isa.<br /><br />Masakit maging kabit, alam kong may kahati ako sa atensyon nya. Hindi ko sya pwedeng angkinin dahil pag-aari na sya ng iba. Basta ang alam ko, masaya ko kahit sa konting panahon, atensyon at pagmamahal na binibigay nya. Hindi ko naman intensyon na manira ng relasyon kaso kahit ata anong gawin ko sa kanya at sa kanya ka pa din dinadala. Sya iyong kasama ko sa mga importanteng araw ng buhay ko, dinamayan ako sa kalungkutan, pinapatawa ako pag hindi ko na kaya kahit ngumiti man lang.<br /><br />Tawagin na nilang tanga, bahala sila. Wala silang alam sa pinagdadaanan ko. Sa harap ko nakikita ko kung gaano sila kasaya pag magkasama. Kung pano nila ipagmalaki ang isa't isa. Masakit!!<br />Alam ko naman kasi na kabit lang ako. Ang taong nilalapitan nya pag wala iyong isa. Ang babaeng pangingitiin sya kahit na nasasaktan.<br /><br />Madami nga siguro lalaki dyan at hindi ko kailngan makihati sa pagmamahal ng iba. Pero sa tuwing tatangkain kong umalis, andyan sya para pigilan ako, at nahihirapan na naman akong panindigan ang desisyon kung tumigil na sa kahibangan ko.<br />Hindi ako nagdedemand sa kanya dahil natatakot akong marinig mula sa bibig nya na "Alam mo naman ang pinasok natin, simula pa lang alam mong nauna na sya". Pootek!!! Tagos na tagos yun pagnagkataon.<br /><br />Kaya ngayon eto ko, nag aantay sa tawag nya, kung kailan pwede nya na akong tawagan ng hindi makakahalata iyong isa. Lihim kasi eh.<br /><br />Ako nga ba ang may kasalanan? O sya na hinayaan nya na mahalin ko sya?? Kasalanan ko ba na minahal ko sya kahit alam kong meron ng iba??<br /><br />Bakit ako ang nahihirapan?<br /><br />Nga pala, kailangan kong ulit-ulitin na isa akong KABIT.<br /><blockquote><p><strong><em>It really hurts ang magmahal nang ganito Kung sino pang pinili ko, hindi<br />makuha nang buo Hanggang gano'n na lang nga, kailangan ko 'tong tanggapin Na sa<br />puso mo, mayro'n na ngang ibang umaangkin<br />At alam ko na rin na mayro'n nang nagmamay-ari Sa pag-ibig sa iyo, ako<br />itong nakikihati At ano man ang mangyari, 'di ko kayang manumpa At kahit pa<br />ilihim mo ako sa lahat</em></strong></p><p><em><strong>Gaano man kabigat sa puso ko itong aminin Hindi dadaing, huwag ka lang mawalay sa 'kin Masakit man ang isipin na ako ang nanghiram Kaya pinasya mong huwag na ngang ipaalam </strong></em></p><p><em><strong>At kahit hindi 'to tama, ako ay sumugal Kahit na nga alam kong mayro'n kang ibang mahal Binigay ko ang lahat kahit gan'to ang natamo Sa pag-ibig ng iba, ngayon ako'y nakikisalo</strong></em> </p><p><strong>-GAGONG RAPPER</strong><br /><br /></p></blockquote>Unknownnoreply@blogger.com291tag:blogger.com,1999:blog-4509313438256844977.post-34264611844445954282008-06-09T01:05:00.000-07:002008-06-09T02:49:27.681-07:00ang paglaladladmatagal na pala akong hindi nagpopost...wala na kasi pumapasok sa isip ko na magandang ipost para dito sa aking blog. Para kasing kinalawang na ang utak ko, Matagal na kasing hindi nagagamit kaya ayan, kailngan na ng maghahasa dahil naging mapurol na...<br /><br />Wala din naman akong inspirasyon na magsulat ulet pero ayoko naman na amagin na ito at pagbukas ko ay mga spider web na sya. Pano na ang mga taga subaybay ko na walang awa sa kanilang sarili dahil nagaaksaya ng oras sa pagbisita sa link na ito.<br /><br />Kaya naisipan kong mag post na tungkol sa aking sarili. Tungkol sa aking pagkatao. Sa taong dahilan ng wlang kwentang blog na ito. Para naman maintindihan nyo kung bakit ganitong mga bagay ang mababasa dito.Ewan korni nga siguro itong naisip ko..hahaha...just for the sake na nag post ako...<br /><br /><strong><em>una, bakit nga ba Emoterang Nurse?</em></strong><br />sa totoo lang hindi ko alam. Dati kasi buong pangalan ko ang nakalagay dyan kaso parang ang hirap tandaan pag ganun eh. Kasi naman laging nalalagyan ng 'R' iyong pangalan ko kaya naisip kong kailangan ko ng code name or pen name na mas madaling tandaan. At nung panahon na iyon medyo emo mode ako kaya naisip ko bakit hindi emotera,pero anong klaseng emotera? pwedeng emoterang bata di ba? kaso para kung kawawang bata pag ganun. Dahil nurse naman ako naisip ko emoterang nurse na lang. Baka may makilala din akong nurse pag nabasa nila ang aking code name.<br /><br /><strong><em>pangalawa, bakit pink ang background??</em></strong><br />dahil tamad akong mag hanap ng codes para dito, ung ready na template na alng dito sa blogger ang ginawa ko. eh kasi naman pag kumuha pa akong ng codes sa kung saang site, good bye to my links. at iisa isahin ko na naman ang mga codes, tamad pa naman akong ulitin ang mga yun kaya ito na lang. Girl na girl naman ang color at maayos naman syang tingnan kaya pwede na din.<br /><br /><strong><em>pangatlo, sino nga ba talaga ako?</em></strong><br />Ako ay isang blogger na 21 years old na mukhang 12 years old. Hahahaha. Isang Nurse na nagaalaga sa mga pasyenteng nangangailngan ng aking kalinga. Isang simpleng tao, na may kababawan sa buhay. Taeng yan! Paulit ulit na lang ata ang sinasabi ko.<br /><br /><br /><br /><blockquote><strong><span style="font-family:arial;color:#993399;">those who don't know me think i'm quiet but those who know me, wish i was</span> <blockquote></blockquote></strong></blockquote><p>ganyan akong tao, kabaligtaran nga siguro ng wat you see is wat you get.<br />Ako iyong tipo ng tao na tahimik sa unang beses pero sa paglipas ng panahon, sinsabi nila na luka-luka daw ako. Para akong bahay bata, kailangan mo muna dumaan sa vagina bago malaman na aking kahalagahan. Parang uvula na kailangan mu muna ibuka ang bibig para makita ang aking totoong pagktao.<br /><br />Hindi naman sa plastic ako. Kasi ang plastic mapag panggap. Pero ako, pag ayaw ko ayaw ko. Hindi mo ko mapipilit, lalo na pag recitation sa harap ng klase. Ooops!! dati pa yun nung elementary pa ko dahil nung nag college pala ay kumapal na parang swelas ng sapatos ang mukha ko dahil sa halos araw araw na reporting sa harap ng klase. At pagiging stalker ko...hahaha...sabi nila stalker daw ako, pero sa totoo hindi... Ako lang iyong tao na pag kinwentuhan mo ng tungkol sa sarili mo o tsimis sa ibang tao ay makikinig ako ng buong puso at after few months, maaalala ko pa din yun. Kaya madami akong alam na impormasyon na alam dahil sa mga kwentong yun.<br /><br />Minsan kaya ako tahimik dahil i give others a chance, wat i mean is hindi ako iyong tipo na eepal para lang mapansin. Observant akong tao, nakikinig sa bawat kwento, nakamasid sa bawat galaw at nagre react sa mga bagay bagay. May kaartehan din naman siguro ako, pero alam kong nasa lugar naman ang pag iinarte ko. Hindi ako iyong idealistic na tao, ako iyong taong realistic. Ang hirap i-explain nun kasi english eh. </p><p>Basahin nyo na lang ang mga pambobola ng aking mga katototo sa sikat na sikat na friendster.<br /></p><span style="color:#6600cc;"><em><blockquote><span style="color:#6600cc;"><em>ang kaibigan kong wlang kinata2kutan....dahil nka2takot<br />xa,....hahahahahahahaha (nonsense...)ang masa2bi ko lng sau, aking kaibigan<br />ay... "great things come in small packages" </em><strong>-from my college<br />friend, ERNIE</strong></span></blockquote></em></span><p></p><p></p><span style="color:#6600cc;"><span style="color:#000000;">wala daw kinakatakutan??haler?takot ako na maospital at sumakay sa space shuttle...hahaha</span><br /><br /><br /><br /><br /></span><span style="color:#6600cc;"></span><span style="color:#6600cc;"><blockquote><p><span style="color:#6600cc;"><em>ito ang aking first seatmate sa college.. nung una<br />sinusungitan ko pa siya kasi naman napaka talkative nya para sa isang matahimik<br />na tulad ko!!! lagi siyang nakikinig sa mga story ko, mapatungkol sa skul,<br />lovelife, family at kalibugan! lagi siyang game sa lahat ng iyan, nung 1st sem<br />nga, tuwing gabi ata ang tawag nito sa bahay nagtatanong kung ano mga<br />asssignments namin..</em> -<strong>from greyzie, college seatmate</strong></span><br /></p></blockquote></span><br />-------------hahaha, binuko ako na hindi ko alam lagi ang assignment<br /><br /><blockquote><span style="color:#6600cc;"><em>Tong girl na to!!! Small yet so terrible!!! Astig to ksama!!! Lagi ko to ksama<br />dti nung 4th yr ksama si hazel at pb!!sobrang kulit tlga!!! Me toyo din to tlad<br />ko kya ngkakasundo kmi!!saya saya to ksama!!! As in pagtumawa to eh sasakit ang<br />tyan m!!!Mkulit pro maasahan tong friend ko na to!!! Very trustworthy pa!!!Pro tong<br />friend ko na to ang di nakakalimot sa kaibigan katunayan eh tntxt ako nito<br />lagi!!!</em></span> <strong><span style="color:#6600cc;">-from Aiben, high school friend</span></strong></blockquote>---------------mahilig talaga magtext eh noh?? napaghahalata...<br /><br /><br />Iyan ay mga bahagi ng testimonial sa <a href="http://profiles.friendster.com/shamainereyes">friendster</a> ko...may katotohanan naman ang mga yan...<br /><br />Lecheng post na ito,<br />walang kwenta... pero salamat at binasa mo...<br /><br />sa susunod na lang ang may kwentang posts...ipapahasa ko muna utak ko o kaya naman bibili ko ng brand new na utak, san ba makakabili nun???<br /><br />sa divisoria at quiapo kasi puro slightly used...Unknownnoreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-4509313438256844977.post-32554087363170750542008-05-26T05:50:00.000-07:002008-06-09T02:50:38.441-07:00tuyo ng damdaminsabi ko sa naunang post dito nagkita kami nung friend ko. Actualy, hindi lang old friend. Isa sya sa mga pasts ko. Matagal na kasi kaming hindi nagkita kaya yun. Madalas pa din naman kami mag text at mag message sa isa't isa pero isang taon na din simula nung huli naming pagkikita. Magkaibigan kami ngayon, mas pinili namin ang relasyon dahil alam namin na mas magtatagal kami kung hanggang dun na lang. Sampung buwan din naman nagtagal ang aming relasyon, aabot pa nga sana ng isang taon kaso dahil sa mga pangyayari sa aming paligid naghiwalay din kami. Sa totoo lang hindi ko alam kung bakit ko na isipan na magpost nito. Baka kasi mabasa nya ito dahil nung minsan ay nakita ko sa cbox ko na nagmessage sya. Pero ayos lang baka nga mag comment pa yun pag nabasa nya ito.Dahil matagal nga bago ulet kami magkita, na curious din akong malaman kung anu na ba sya ngaun.<br /><br />Bakit nga ba kami nagkita? Matagal na kasi nyang sinsabi na treat nya daw ako kasi may new work na sya. At isang tanghali, araw ng huwebes nga eh nagtext sya sa akin. Sabi nya magkita daw kami, at dahil alas singko naman ang lakad namin ng pinsan ko, pumayag na ako. Medyo late nga lang ako sa usapan pero ayos lang. Kumain kami, nag arcade, nag ikot sa mga stores, nagyaya sya manood ng movie kasi hindi na ako pumayag dahil magkita nga kami ng pinsan ko. Nagmamadali na akong nagpaalam dahil magbyahe pa ko papunta sa lugar kung san kami magkita ng pinsan ko.<br /><br /><br /><blockquote><p><strong><em>how will you know that ur love has faded???it's when...you see each<br />other...and everything's quite normal. nothing special...no racing of heartbeat<br />for some one else!!!</em></strong></p><blockquote></blockquote><p></p></blockquote><br />Isa iyan sa mga text na natanggap ko nitong nakaraang linggo.<br />Napaisip ako, dahil sa aming pagkikita ng aking old special friend, narealize ko na may katotohanan ang quote na ito.<br />Narealize ko na, wala na ang dating kaba pag nakikita kami. Wala na din ang kilig na nararamdaman ko pag magkasama kami.Nasabi ko na sa sarili ko na over na pala talaga ako sa kanya. Isa ito sa mga rason kung bakit din ako pumayag na makipagkita sa kanya gusto kong malaman kung ganun pa din ba, kung pwede pa nga kaya ibalik ang tamis ng pag ibig.<br /><br />ngaun alam ko na, ang concern at care ko para sa kanya ay para na lang sa isang kaibigan. kung dati ay nasaktan ako ng malaman na may ibang babae sa buhay nya, ngaun ay kaswal ko na lang pinakinggan ang mga kwento nya. Sa totoo lang, masaya ako kung makikita nya ang taong magpapasaya sa kanya. Masaya din ako dahil naka move on ako sa maayos na paraan.Unknownnoreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-4509313438256844977.post-64247655828496308542008-05-23T20:00:00.000-07:002008-12-09T16:27:14.523-08:00sino na ang mag-aalaga kay emoterang nurse???<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDw12_TSKOgdS2hrHoB_NAqNPPO-2L9FfatvD0hDg_Xtx3-D7F7zLJ40A99cmnF2kZ5DViIUlQGZ7NSgJNg-DmOyXfM9e7YtUjbmvjH-ZA4UrJZs3BKpKEVRNR93SVcZUh1Wb0PQxHP55s/s1600-h/aghsenti.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5203776768075035330" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDw12_TSKOgdS2hrHoB_NAqNPPO-2L9FfatvD0hDg_Xtx3-D7F7zLJ40A99cmnF2kZ5DViIUlQGZ7NSgJNg-DmOyXfM9e7YtUjbmvjH-ZA4UrJZs3BKpKEVRNR93SVcZUh1Wb0PQxHP55s/s200/aghsenti.jpg" border="0" /></a> Nung isang lingo, pagkagising ko medyo iba na ang boses ko. Nagbibinata na ata ako ah at bakit may parang kung anong nakatarak sa lalamunan ko eh hindi naman ako nag concert kagabi. Dahil feeling ko mawawala din naman yun, di ko na lang pinansin. Umalis ako ng bahay kasi nagtext ang aking old friend, basta sya yun. Ibang kwento na iyong pagkikita namin, sa susunod na post na lang.Hehehe. Pagkatapos namin magkita punta ako sa SM Taytay dahil magkita naman kami ng pinsan ko dun dahil ililibre daw nya kami ni Tita Mai. Saktong 5 ng hapon andun na ako, check ko agad phone ko para tingnan kung nagtext na sya.<br /><br />Nagtext na nga sya: Ate, di ako makakapunta kasi nilalagnat ako. Pero wait mo si Tita Mai punta sya dyan.<br /><br />Habang nagaantay ako, nagikot-ikot ako sa SM, na hindi ka naman mapapagod sa paglalakad sa buong mall dahil miniature lang ito ng mga SM malls. Siguro pag nagpabalik balik ka lang ng 20 times yun mapapagod ka na siguro. Sa aking paglalakad napadaan ako sa Bacolod Inasal, pag tingin ko sa isang mesa parang pamilyar iyong bulto kaso malayo kaya para hindi ako mapahiya sa pumasok ako sa kainan na iyon,text ako:<br /><br />tita, nasa SM ka ba ngayon?<br />Tita Mimi: Yup, dito ako inasal. Wer k?<br /><br />Hindi na ako nagreply punta na agad ako Inasal para makikain ng order nyang Pancit Efuven. Tapos tumawag na si Tita Mai, papunta na daw syang SM. Pag dating nya diretso na kami Dairy Queen at nag order ng ice cream. Dahil pasaway ako ayun kain ako ng blizzards kahit na alam kong gumanda na an gang boses ko simula kaninang umaga.<br /><br />The next day, sama na ng pakiramdam ko, ang ginawa ko, naligo ako para mawala kaso after kong maligo gininaw na ako. Ayun na, tinamaan na akong ng walang hiyang lagnat na may kasamang tonsillitis. Text na agad ako kay mother dear na bumili ng paracetamol.<br />Ininom ko na ang para at hindi na ako nag abala pa na uminom ng antibiotic eh baka kasi lagnat laki lang kaya ako nilagnat. . Sabi ko pa naman sa posts ko bawal magkaskit pero pasaway pa din ako.<br /><br />Kinabukasan medyo mababa na ang lagnat ko kaya lang parang may malaking tinik sa aking lalamunan, lunok lang ako ng lunok at inom ng tubig pero wa effect pa din. No choice talaga kailngan ko na talaga ng antibiotic. Ito ang hate ko eh, iinom ng gamot na capsule at tablets. Pinagbigyan ko na nga ang paracetamol na pumasok sa bituka ko pati ba naman ang capsule na antibiotic eh makikisama pa sa pagpasok sa bibig ko. Hayyyyy....Mas okay pa nung bata pa ako eh, syrup iyong mga iniinom na gamot pag may sakit tapos strawberry flavor pa.<br /><br />Sabi ni mommy parang hindi daw ako nurse, painom daw ako ng painom ng gamot sa mga pasyente samantalang ako eto ayaw uminom ng gamot. Hindi naman nya ako mapilit dahil alam nya naman dawn a mas alam kong ang tamang gawin. Hindi naman din ganun kalala ang sakit ko, hindi ko na sya inabala sa pagbabantay sa aming shop kaya mag isa kong inalagaan ang sarili ko. Pero syempre pag may sakit kailangan ng therapeutic communication para mas gumaling ako. Tinext ko ang aking friend “may sakit ako,huhu”. Di ako nagkamli ng tinext. Reply agad sya alalang-alala sa akin at yun kung anu-ano ang sinabi nya sa akin, parang sya nga yung nurse ko. Nagtetext kung uminom na ako ng gamot. Wag ka kumain nyan, kumain ka nito, inom ng tubig, pahinga na wag mag puyat. O di ba may taong nagpapaalala sa akin ng mga alam ko na. Alam kong busy sya pero lagi nya kong kinukumusta. Pero ang layo nya sa akin eh, puro mga messages at tawag lang ang naging nursing intervention nya sa akin. Wala ang kanyang physical presence. Kaya wala akong magagawa kundi ang alagaan ang aking sarili.<br /><br />Sino na nga ba magaalaga sa taga pagalaga ng may sakit? Iyon ang tanong sa akin ni <strong><a href="http://kwentongbarbero.com/">badoodles.</a></strong> Ang sagot ko, syempre ako pa din, nasa akin pa din naman ang aking ikagagaling. Nasa akin kasi kung kakain ako ng mga bawal at iinom ng gamot sa tamang oras. Hindi ko dapat iasa sa iba ang aking kalusugan. Dapat ko ng ingatan ang sarili ko ngayon, natuto na ako. Hindi na ako magpapasaway, pero mahirap ata yun, minsan na lang pala ako mag pasaway at hindi na lagi. Sabi nga nila prevention is better than cure. I agree to that. Kasi madami akong hindi napuntahan na lakad dahil sa pag gupo ng sakit sa aking katawan, hindi naman naging obvious na nagkasit ako eh kasi nagcocomment pa din ako sa mga blogs at nag jojoin sa forum kahit na masama ang pakiramdam ko. Ang point ko lang eh nasa iyo ang pagiingat sa kalusugan mo. Kung alam mong hindi maganda para sa health mo ang isang bagay, iwasan mo na para hindi na lumalala ang sitwasyon. At syempre kailangan ng dasal sa Panginoon para sa iyong magandang kayaman, ang pagiging healthy.<br /><br />Tao din ako, nagkakasakit din katulad ng aking mga pasyente. Kung mayroon man mag-aalaga sa kin na pang matagalan. Sana mahanap ko na.Unknownnoreply@blogger.com0