dhil ngaun, la ko mgwa kya eto s harap n nman ng laptop at tumitipa ng mga letra...aba aba..senti sentihan n nman b ito???...ewan ko...bsta ang alam ko gusto ko mag blog...d b halata?...hahaha... tomorrow last day ko n s work...nkklungkot..:c
ndi ako nalulungkot dahil wala na ko pera...kc mamiss ko ang mga bonding moments s station pti n ang chikahan during endorsement...ang mga buruan at kulitan...
s loob ng tatlong buwan mdmi n kong ntutuhan...makisama sa mga seniors...s mga doctor...s med tech... ...sa mga helper...sa mga bantay ng pasyente at mismong s pasyente... lumakas ang loob ko...ntuto akong magtry kahit na nakakatakot...ang pag communicate s iba ng maayos ksma na din dun... grabeh mahirap magadjust pero kung kailan nakpag adjust n kaming lahat tska p mttpos ung contract...hay buhay...minsan talaga kailngan ng katapusan...
ndi lng pera ang dahilan kung bakit naging masaya ko s AGH(angono general hospital) yun ay ang nakilala ko ng mga bagong kaibigan...natuto ako at naging maayos ang relasyon ko sa mga katrabaho ko...
matatapos n bukas ang kontrata pero ang samahan? patuloy yun s pagtakbo...
1 comment:
tama yan! hindi naman sila mawawala e, andiyan lang yan sa tabi tabi =D
Post a Comment