ilang araw ko na din pinipigilan ang sarili ko na mag log in dito sa blogger at pati na sa ibang site pero, pagnababasa ko ang email ko at my new update binibisita ko pa din... hindi maiwasan parang bisyo na ito na ang hirap tanggalin at kalimutan...sabi ko sa sarili ko hiatus muna pero eto pa din ako post pa din ng panibagong entry...
pati ang pag load sa cellphone ko pinpigilan ko na din dahil sabi ko sarili ko kailngan ko muna unahin ang mga dapat kong unahin pero bakit sa isang text lang na
"shamaine, musta na?" nagloload ako ng wala sa oras... mababaw akong tao at pag ang text sa kin ang isang tao na may kasamang pangalan ko, nagrereply agad ako...alam ko kasing hindi un GM or forwarded lang kasi nag abala ung sender na tumipa sa keypad nya at ilagay ang pangalan ko...it mins nagaksya ng oras ung taong yun para sa kin...para sa kin mahalaga ang oras na sinayang ng isang tao para lamang kumustahin ako...samantalang kahapon lang naman eh magkasama kayo o kaya naman ay kanina lang eh naguusap kayo sa IM...
mababaw nga siguro ako pero natutuwa ako pag binista mo ang aking blog kahit na minsan walang kwenta ang post ko....o kaya naman ay nagaksaya k ng oras para i-view ang profiles ko sa friendster...sa mga ganyang pagkakataon, naiisip ko madami pa naman pala taong nagpapahalaga sa mga nangyayari sa kin bukod sa aking pamilya...minsan kasi mas pinipili kong hindi mangamusta sa ibang tao, hindi dahil sa wala akong pakialam sa kanila kundi dahil ayoko na ako naman ang tanungin nila ng "ikaw kumusta??"...hindi ko kasi alam ang isasagot ko dyan...okay naman ako kaso parang sa mga nakalipas na buwan walang kwenta ang mga nagagawa ko at paulit ulit lang...parang walang improvement sa buhay ko....yun at yun din ang sasabihin ko..."okay naman" wala man lang pagbabago...
pootek, eto na naman ako puro kadramahan...emoterang emotera ang dating...hay buhay nga naman o...isa lang naman ang gusto kong sabihin sa inyo...
touch ako sa tuwing makikita ko na isa ka sa mga bumisita sa blog ko...touch din ako pag naiisipan mo kong itext at kamustahin...touch ako pag nag leave ka ng comment sa blog ko...pag niyaya mo ko sa bonding at kita kita ng mga friends...pag nag nagmessage ka sa c-box ko...pag nag view ka sa friendster at multiply site ko, kahit view lang masaya na ko dun...
pati ang pag load sa cellphone ko pinpigilan ko na din dahil sabi ko sarili ko kailngan ko muna unahin ang mga dapat kong unahin pero bakit sa isang text lang na
"shamaine, musta na?" nagloload ako ng wala sa oras... mababaw akong tao at pag ang text sa kin ang isang tao na may kasamang pangalan ko, nagrereply agad ako...alam ko kasing hindi un GM or forwarded lang kasi nag abala ung sender na tumipa sa keypad nya at ilagay ang pangalan ko...it mins nagaksya ng oras ung taong yun para sa kin...para sa kin mahalaga ang oras na sinayang ng isang tao para lamang kumustahin ako...samantalang kahapon lang naman eh magkasama kayo o kaya naman ay kanina lang eh naguusap kayo sa IM...
mababaw nga siguro ako pero natutuwa ako pag binista mo ang aking blog kahit na minsan walang kwenta ang post ko....o kaya naman ay nagaksaya k ng oras para i-view ang profiles ko sa friendster...sa mga ganyang pagkakataon, naiisip ko madami pa naman pala taong nagpapahalaga sa mga nangyayari sa kin bukod sa aking pamilya...minsan kasi mas pinipili kong hindi mangamusta sa ibang tao, hindi dahil sa wala akong pakialam sa kanila kundi dahil ayoko na ako naman ang tanungin nila ng "ikaw kumusta??"...hindi ko kasi alam ang isasagot ko dyan...okay naman ako kaso parang sa mga nakalipas na buwan walang kwenta ang mga nagagawa ko at paulit ulit lang...parang walang improvement sa buhay ko....yun at yun din ang sasabihin ko..."okay naman" wala man lang pagbabago...
pootek, eto na naman ako puro kadramahan...emoterang emotera ang dating...hay buhay nga naman o...isa lang naman ang gusto kong sabihin sa inyo...
touch ako sa tuwing makikita ko na isa ka sa mga bumisita sa blog ko...touch din ako pag naiisipan mo kong itext at kamustahin...touch ako pag nag leave ka ng comment sa blog ko...pag niyaya mo ko sa bonding at kita kita ng mga friends...pag nag nagmessage ka sa c-box ko...pag nag view ka sa friendster at multiply site ko, kahit view lang masaya na ko dun...
hindi lang isang tao ang tinutukoy ko dyan...para sa inyong lahat yan na nagpapahalaga sa kin sa pamamagitan ng pagbabahagi ng oras mo sa pag-alala na may nageexist na kagaya ko... :)
15 comments:
para sa akin, ang aking blog ang cyber bestfriend ko. xD
kaya wag mo ng pigilin ang sariling mong magblog at lalong lalong magload! haha
winkii^^
gerl.. touch ka?? ampness!! touch kita ulit! touch!touch!touch! hehehe
hayy,.. lahat naman ng tao my kababawan.. ako nga bigyan mo lang ako ng flatops masaya na,...hehehe..
teka kelan ba tayu magkikita kita gerl? inuman na!! hahaha!! =)
aba aba at baket mo binabalak mag hiatus gerl? ako den sobrang sabi ko di muna ko magpost pero di mapigilan ang bugso ng aking damdamn sa galet sa mundong ibabaw...
hindi na natigil ang mga sakit.
so touch ka naman dahil nagcoment ako dito? asus. hahahahahha joke lang. syempre malakas ka saken gerl. we share the same thoughts. at isa pa, taray club tayo, pano na ang mga kawal naten kng mawawala ang isa saten?
oh musta ka naman shammy? hahahaha.
@winkii
oo nga eh...hirap pigilan kaya nagpost pa din ako...hahaha
@jhamy
touch, touch, touch ako gerl...
kaya nga eh, na share ko lng ang aking kababawan...
kailan nga ba??weeken lang kayo pwede ni tentay di ba??
tanong ko sa secretary ko kung kailan ang free time ko at nang mai ready ang bituka ko sa isang gallon na alak....hahahahaha...:)
@tentay
kaya nga nagpost na ko gerl...di ko mapigilan eh...ang aking puso na magpasalamat sa inyo sa laging pag bisita dito...
tama na ang sakit..magsaya na kasi tayo...manlibre ka ng beer...
kaya nga gerl...touch ako...kailngan kumpleto ang taray club para masunog na ng mga kawal natin ang mga taong nagiging reason ng iyong pain...
ok nman tentay...kaw kumusta naman??hahahahaha
ako nga rin e..
iniisip ko palang na wag na munang magblog parang me pumipigil na.
hahaha..
msarap tlaga sa pakiramdam pag nalalaman mong me nakakaalala sayo..
keep on blogging :)
yes gerl weekend kmi.. hmmm... so....so....so.. paki check ang sked mo haaa!! makikisingget kami!! drinkathon eto..
=)
@ayyzzz
mahirap tlga iwan ang blogging...hahaha
masarap tlga pag gnun...kaya salamat sa pagalala at pagdaan dito...:)
@jhamy
wahaha...excited na ko...basta inform ko kaya kung kailan ako pwede...kailangan ko ng ihanda ang sarili ko sa drinkathon na yan...
akala ko para sa isang tao lang 'to e.. hehehe buti may pambawi sa dulo... :) mabuhay ang mga emoterang kagaya natin. hahaha
Tara na nga magkita kita tayo nila she at magpakalasing!!
@she
mabuhay!!!! apir!!!
@tentay
kailan ba yan gurl??tara na!!!!
nadaan at nagbasa at magbabasa pa ng back entries! sana di ka maciado na-touch. hehe
ako din adik na adik nasa sa pagbla-blog... di ko na naa-update ung dalawang ko pang site... pati na rin friendster... di na rin ako nakakapag-forward ng mga email sa mga friends ko... at higit sa lahat... di na ako makapag-trabaho ng maayos... lagi bz-bz sa pagbabasa ng ibang blog... hehehe... bt dnt worry khit paano under control ko pa naman.
ay apir! can relate ako dito. lalo na about blogging. I can't resist not checking out my blog if anything (or anybody) happened by.
Ganun nga siguro ang tao. Hindi mabubuhay mag-isa. Kahit na mag-ala ermitanyo pa (because of other priorities), hindi maiwasang hindi hahanapin ang company ng ibang tao.
nung una nahihiya akong magcomment dahil parang ako lang ang guy na magkocomment dito.(utot)
pero matapos kong masuot tong wig ko na pareho ng kay marimar, nagkaron ako ng confidence na bumanat.
ayan! bumanat na ko. tapus na. nakidaan lang.
bloghopping.
@chyng
hehehe...salamat sa pagdaan...touch ako..:)
@roland
hahaha...nakakaaddict nga...parang bisyo na ang hirap alisin sa systema...
@van
APIR!!!
korek ka dyan...lagi din ako nagchecheck baka kasi may bago eh
@chillidobo
hahaha...natawa nman ako...hindi nman kailngan mag wig bago mag comment...hehehe
salamat sa pagdaan...:)
Post a Comment